#3"Δεν έιπα τπτ γιατι ήθελα να το σκεφτώ, ΟΜΩΣ, η απάντηση που περίμενα ήταν οτι "μη φοβασαι εγω είμαι εδώ και όλα θα πάνε καλά". Το παιδί είναι και των 2 μας.... είμαι κάπου παράλογη;"συγνώμη βρε κοπέλα μου, στους 5 μήνες μαθαίνεις τυχαία πως σκέφτεται να βοηθήσει ο πατέρας το παιδί και τις απόψεις του επι του θέματος?παράλογη δεν είσαι, αλλά έχεις κάνει σημαντικά λάθη, όπως ότι δεν εξασφάλισες την στήριξη του πατέρα στο παιδί του και σε σένα , πράγματα που τα κάνει αυτομάτως ένας γάμος, κι αν δεν θέλεις γάμο, πολύπλοκες νομικές ενέργειες που είναι πολύ πιό ξενερωτικές, αλλά και πιό αμφίβολες απο εναν ΓΑΜΟ.ποιος είναι ο λόγος?είσαι αντίθετη, η δεν τον ήθελε ο πατέρας του παιδιού?αν η άρνηση είναι του πατέρα, τότε έχεις πολύ σοβαρότερα προβήματα απο αυτά που φαίνονται και κακώς προχώρησες σε κάτι τέτοιο αν δεν είσαι σε θέση να το στηρίξεις μόνη σου, οικονομικά και με όποιον άλλον τρόπο..
