Μπορεί ιδεολογικά ναζισμός και κομμουνισμός να είναι δύο διαφορετικά καθεστώτα, οι πρακτικές, όμως, που χρησιμοποίησαν μοιάζουν πολύ μεταξύ τους. Έλλειψη δημοκρατίας, πλύση εγκεφάλου, στρατόπεδα συγκέντρωσης, εξορίες, "εχθροί του λαού" όσοι δεν συμφωνούσαν με το καθεστώς, εκτελέσεις αντικαθεστωτικών. Δεν είναι τυχαίο ότι σε όλες ανεξαιρέτως τις πρώην κομμουνιστικές χώρες, ο ναζισμός ταυτίζεται και συγκρίνεται ευθέως με τον κομμουνισμό, χωρίς περιστροφές. Η Ελλάδα πιθανόν να είναι η τελευταία δημοκρατική χώρα στον κόσμο όπου ο κομμουνισμός ασκεί μια κρυφή γοητεία και αναδύει ενοχικά σύνδρομα, ακόμα και στους αντιπάλους του. Υπάρχει ιστορική εξήγηση, βέβαια, αλλά μερικές φορές γελάω, και άλλες κλαίω, όταν μιλώντας για δημοκρατία και δημοκρατικές δυνάμεις κάποιοι αυτόματα εννοούν τους κομμουνιστές, ενώ είναι δεδομένο ότι κομμουνισμός και δημοκρατία είναι δύο εκ διαμέτρου αντίθετες έννοιες.