Μωρέ εμένα που πήγα, Τουρκοκύπρια γιαγιά μου είπε να δώσω χαιρετίσματα στον Ελληνοκύπριο πρώην της από την Πάφο. Μου διηγήθηκε και όλη την ιστορία του παράνομου έρωτά τους (σε άπταιστα ελληνικά) :) Κατά τα άλλα, έχουμε γνωρίσει έποικους που ήρθαν από τον Πόντο και μιλούσαν επίσης ελληνικά και το παιδί μας είπε πως μεγάλωσε με τους παππούδες του στην Τραπεζούντα, οι οποίοι μιλούσαν στο σπίτι τους ελληνικά. Έχουμε γνωρίσει και έποικους πολύ καλούς, αυτοί που ζούσαν στο σπίτι του παππού μου μας καλοδέχονταν πάντα. Τους έποικους από Ανατολία δεν τους θέλει κανένας, είναι άλλης νοοτροπίας και δεν ταιριάζουν με τους Τουρκοκύπριους ούτε τους έποικους από άλλα μέρη της Τουρκίας. Είδομεν τι θα γίνει τελικά. Οι Τουρκοκύπριοι πάντως είναι εντελώς Κύπριοι, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι ένα μεγάλο μέρος τους ήταν Ελληνοκύπριοι που αλλαξοπίστησαν κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας και όταν η Κύπρος πέρασε στους Άγγλους το 1878 ζήτησαν να ξαναβαπτιστούν αλλά η κυπριακή εκκλησία δεν τους δέχτηκε πίσω. Έχθρες μεταξύ των δύο κοινοτήτων υπήρχαν μεν, όμως υπήρχαν και έχθρες μεταξύ Γριβικών και Μακαριακων και σκότωναν ο ένας τον άλλο, αυτά όμως δεν τα θυμάται κανείς πλέον. Είναι κρίμα που με τους Τουρκοκύπριους καταλήξαμε να χωριστούμε έτσι. Μακάρι να βρεθεί μια λύση αν και είναι πολύπλοκο το θέμα.