..πέραν της πλάκας, αν διαβάσεις την ιστορία της τούρκικης εισβολής στην Κύπρο, 20 Ιουλίου 1974 («Αττίλας 1») θα διαπιστώσεις ότι επί της ουσίας η Κύπρος ήταν στρατιωτικά, σχεδόν, πλήρως ανοχύρωτη. Ο Συνταγματάρχης-χουντικός Γ. Παπαδόπουλος, πολύ νωρίτερα, είχε αποσύρει την Ελληνική Μεραρχία από την Κύπρο. Και ενώ, εν συνεχεία η «νέα» χούντα του Συνταγματάρχη Δ. Ιωαννίδη που κατέρρευσε στις 24 Ιουλίου, είχε προλάβει η Τουρκία να εισβάλει στην Κύπρο 4 ημέρες νωρίτερα (20 Ιουλίου 1974). Η Χούντα του Ιωαννίδη, που είχε την ευθύνη για την προάσπιση του νησιού, δεν αντέδρασε όπως θα έπρεπε, παραπλανημένη από τις διαβεβαιώσεις των Αμερικανών, και έχασε τον πόλεμο, ο οποίος οδήγησε στη διχοτόμηση του νησιού στις 14 Αυγούστου, με την Τουρκία να έχει επιχειρήσει δεύτερη επίθεση («Αττίλας 2») όπου και κατέλαβε το 36,2% του νησιού.Ενδεικτικές είναι οι καταγεγραμμένες μαρτυρίες Κυπρίων και Ελληνοκυπρίων στρατιωτών πως όταν ανοίγανε τα αποθηκευμένα, ξύλινα κιβώτια οπλισμού, μέσα βρίσκατε πέτρες!.....σύμφωνα με τις ίδιες μαρτυρίες, ήταν τόσο μεγάλη η σύγχυση, ο πανικός και η πλήρης ανοργανωσιά των κυπριακών στρατευμάτων (της οποίας ευθύνη έφεραν οι πολιτικές ηγεσίες εκατέρωθεν, Κύπρου και Ελλάδας), ώστε το Ελληνοκυπριακό πυροβολικό, μέσα σε όλη αυτή την σύγχυση έφερε πυρ κατά τα Ελληνικών μεταγωγικών αεροπλάνων!.....από την άλλη και οι Τούρκοι δεν πήγαιναν πίσω. Έδεναν στα τροχήλατα-μετακινούμενα πυροβολεία τους, τους τούρκους φαντάρους προκειμένου εκείνοι να μην λιποτακτήσουν... ΦΡΙΚΗ!