Ελλαδα - Μεξικο : μια ψυχη.Το Μεξικο ειναι μια χωρα 90 εκατ. με το μισο του πληθυσμο να ζει κατω απο συνθηκες φτωχειας. Την ιδια στιγμη που που η χωρα αυτη διαθετει εναν στρατο δισεκατομμυριουχων απ την πολιτικη, το πετρελαιο, το εμποριο οπλων και ναρκωτικων, 150 χιλιαδες μεξικανοι περνουν καθε χρονο τα συνορα με την Αμερικη για να βρουν δουλεια ως οικοδομοι, μπογιατζηδες, μαγειρες 'η αγροτες στους φραουλοκαμπους της Καλιφορνια και του Τεξας,δυο πολιτειες, που ανηκαν μολις πριν λιγα χρονια σ αυτην. Πολλοι απο τους Μεξικανους που συναντα κανεις εδω στην Καλιφορνια, πολλοι "πατσουκος", δεν εχουν προβλημα να σου εκμυστηρευθουν με περισση πικρια οτι ο μονος λογος που βρισκονται εδω ειναι τα λεφτα, τιποτα αλλο. Μπορει να τους δει κανεις στις Μισιον οδους πολλων πολεων, με την πλατη τους ακουμπισμενη στους τοιχους να περιμενουν καποιον γκρινγκο να τους παρει να δουλεψουνε οικοδομη με μισο ( παρανομο ) μεροκαματο. Ζουνε ολοι μαζι σε δωματια με διωροφα κρεβατια, εξι-εξι για να μοιραζονται το νοικι. Το Μεξικο ( 'η Μεχικο με τον τονο στο εψιλον οπως το προφερουν οι ιδιοι ), εχει παρομοια γεωγραφια, ιστορια, δημογραφικη ταυτοτητα και παρομοια προβληματικη και σεισμογενη πρωτευουσα, με την Ελλαδα. Περασαμε το μεσαιωνα υπο την κατοχη αυτοκρατωριων με διαφορα πενηντα μολις χρονων. 1453 οι Οθωμανοι μας, 1512 οι Ισπανοι τους. Ανεξαρτοποιηθηκαμε την ιδια χρονια... Διατηρουμε παρομοια προβληματα επικοινωνιας μας στη σχεση μας με την Αμερικη, κατι το οποιο παροτι δικαιολογημενο, σ' ορισμενες περιπτωσεις γινεται τροχοπεδι στα συμφεροντα και την υγεια της εσωτερικης πολιτικης μας υποστασης ( δημαγωγια-λαικισμος ). Αυτο ειναι φυσικα και αποτελεσμα της διχασμενης μας και σχιζοφρενικης πολλες φορες εθνικης μας ταυτοτητας. Τον ρολο των ανατολικων στο Μεξικο τον εχουνε οι ινδιανοι. Η θρησκεια μας, σ αυτους ειναι το φολκλορ, ο ηλιος ο νοητος, σ αυτους ειναι ο 5ος ( των Αζτεκων ), ιδια τα φεστιβαλ, με τα μεθυσια τα δακρυσμενα, τους καυγαδες. Τα ρεμπετικα τους τα λενε Ραντζερα. Ο μεξικανος - παρομοια με τον ελληνα - δεν εχει αισθηση, εχει αισθηματα, σαν τον καβαλαρη του Χιμενεθ : Ο χωρισμος ερωτευετε τον θανατο. Τοσο κοινο τοσο γνωριμο.Ο δικος τους ο μαγκας λεγεται τσινγκονες, η Ρωμιοσυνη τους Μεξικανιντατ. Μονο ενας μεξικανος θα μπορουσε να ενσαρκωσει κινηματογραφικα τον Ζορμπα. Μονο ενας ελληνας τον Ζαπατα ( Τ. Σαβαλλας ). Το δικος του το Αξιον Εστι το λενε "Ο Λαβυρινθος της Μοναξιας" του νομπελιστα ποιητη σαν τον Ελυτη, διπλωματη καριερας σαν τον αλλο νομπελιστα μας, Οκταβιο Παζ.Ετσι λοιπον η κραυγη των ρωμιων "Ζητω η Ελλαδα" θα μπορουσε να αντιστοιχει στο Βιβα Μεχικο Χιγιος ντε Λα Τσινγκαδας", αυτο που ο Παζ καλει "θυμωμενη χαρα" μια αυτοκαταστροφικη επιβεβαιωση της Μεξικανιντατ αλλα αυτο που και στην περιπτωση της Ρωμιοσυνης μπορει να δηλωνει την επιθετικοτητα που σκοτωνει τον θανατο απ τον οποιο προηλθε, μετατρεποντας τον εαυτο της σ ενα αγωνιωδες φλερτ, μια υποσχεση ζωης που αδυνατει ακομη να ορισει.
