Η δικαιοσύνη παγκοσμίως έχει δομηθεί με βάση την αρχή "καλύτερα ένας ένοχος ελεύθερος παρά ένας αθώος στη φυλακή". Ως εκ τούτου, η διαδικασία προσαγωγής και σύλληψης, η απόσπαση δαχτυλικών αποτυπωμάτων ή/και γενετικού υλικού, η προφυλάκιση, η διορία για κατάθεση απολογίας, και το δικαίωμα στην υπεράσπιση είναι σχεδόν καθολικά φαινόμενα.Και εκεί έρχονται οι λεγόμενοι "τρομονόμοι", νόμοι φτιαγμένοι για να προστατέψουν το κοινό από επίδοξους ή εκδηλωμένους τρομοκράτες, που αναστέλουν πολλά από τα δικαιώματα του υπόπτου, επιταχύνουν διαδικασίες, και επιβάλλουν ακόμα και την δια βίας απόσπαση αποτυπωμάτων και DNA (μια ματιά στο Patriot Act των ΗΠΑ ανοίγει μάτια). Η λογική τους έγκειται στο ενδεχόμενο επείγοντος σε θέματα τρομοκρατίας: ένας ύποπτος τρομοκρατίας ενδέχεται να έχει ήδη δρομολογήσει χτύπημα ή να έχει συνεργούς που θα δράσουν εν τη απουσία του ή λόγω αυτής, και η αστυνομία πρέπει να έχει λυμένα τα χέρια να αποσπάσει ότι στοιχείο ή απολογία μπορεί ταχύτατα για να αποτραπούν τα χειρότερα.Σαφώς και αυτή η προσέγγιση υστερεί. Η λογική της είναι άρτια αλλά δεν προβλέπει τις περιπτώσεις αμφιβολίας τόσο για την τρομοκρατική φύση του υπόπτου όσο και για τη συμμετοχή του στο υπό ερεύνηση τρομοκρατικό χτύπημα. Καταλήγει να γίνεται Οργουελική γιατί αφαιρεί το τεκμήριο αθωότητας, δικάζει προθέσεις και ιδεολογίες, και απελευθερώνει τις αρχές από τις απαιτούμενες κατά τα Ανθρώπινα Δικαιώματα διαδικασίες.Δεν μπορώ να γνωρίζω αν οι υπόδικοι που αναφέρονται είναι πραγματικά ένοχοι ή όχι για αυτά που τους καταλογίζονται. Μπορώ, όμως, να γνωρίζω ότι οι διαδικασίες με τις οποίες αυτοί συνελήφθησαν, καταχωρήθηκαν, και δικάστηκαν θα θεωρούνταν απαράδεκτες αν το έγκλημα που τους καταλογίζεται δεν σχετίζονταν με την τρομοκρατία. Μπορώ να γνωρίζω ότι, ακόμα και με μη ιδιαίτερα ικανή νομική εκπροσώπηση, θα ήταν ελεύθεροι αν υπάγονταν στο κοινό Ποινικό Δίκαιο. Θεωρώ ότι η "ομπρέλα" των "τρομονόμων" είναι απαραίτητο να αναδομηθεί ώστε να προστατεύει τους πολίτες, συμπεριλαμβανομένων των υπόπτων, από τις συνοπτικές διαδικασίες και τη βίαιη καταστολή που επιβάλλεται υπό το πλαίσιό της.Μια τελευταία υποσημείωση για τον αρθρογράφο. Οι περισσότεροι αναγνώστες γνωρίζουμε ότι η LIFO δεν τρέφει ευγενή αισθήματα για την σημερινή κυβέρνηση, ορθώς κατά τη γνώμη μου. Αλλά γιατί εφίσταται προσοχή στο ότι κυβερνά ο ΣΥΡΙΖΑ κατά την καταδίκη των δύο αυτών υπόπτων; Μετά από τόση κριτική για τις παρεμβάσεις της πολιτείας στη δικαιοσύνη, θα επιθυμούσε ο αρθρογράφος να έβαζε κι εδώ το χεράκι της η κυβέρνηση; Και αν ναι, προς τι όλη η μανούρα για τις δηλώσεις Κοντονή και άλλων στελεχών της κυβέρνησης για ενδεχόμενη επανάληψη της δίκης της Ηριάννας με διαφορετική σύσταση δικαστηρίου;
Σχολιάζει ο/η