Πρώτα να ξεκαθαρίσουμε κάτι.Η Αθήνα, ούτως ή άλλως, δεν προσφέρεται για "φοιτητική" ζωή - τεράστιες αποστάσεις, όλα πιο ακριβά.Επειδή της το' παν δε σημαίνει κι ότι ίσχυε, το οικονομικό επιχείρημα είναι το πρώτο για να μη φύγουν τα παιδιά απ' το σπίτι παρά "με το σπαθί τους"(αναρωτιέμαι, πλέον σε ποια ηλικία;) ή/και το...γάμο...Νομίζω ότι η 1 πειθαναγκάστηκε και κατόπιν μετανόησε που δεν ήταν πιο "τσαούσα" aka διεκδικητική, αλλ' ως φιλότιμη κόρη την πάτησε...Τελοσπάντων, δεν ξέρουμε λεπτομέρειες, σ' ένα πράγμα συμφωνώ μ' όλες τις προσχολιάσασες: πρόκειται ανέκαθεν κι ακόμη περισσότερο πλέον για "πολυτέλεια", πλην όμως μια πολυτέλεια που αξίζει τον κόπο, αν μπορείς να την προσφέρεις.BabyDoll, έχοντας γεννηθεί και μεγαλώσει Αθήνα, με όλες τις δυνατότητες σπουδών/κοινωνικοποίησης ανοιχτές, δεν μπορείς να καταλάβεις τη δίψα των παιδιών της επαρχίας να ξεφύγουν απ' τ' ασφυχτικό κοινωνικό πλαίσιο.
