Έτσι όπως το διατυπώνεις City στο 17:11 έχεις δίκιο. Όμως να παρατηρήσω ότι ισχύει κι αντίστροφα αυτό. Δηλαδή κι ο φίλος της ενδεχόμενα βάζει προτεραιότητα την δική του αντίληψη περί της ελευθερίας που θα έχει χωρίς παιδιά (και της οικονομικής άνεσης κι ανάπτυξης καριέρας μέχρι τότε) πάνω από την επιθυμία κι αγάπη στην σύντροφο ώστε να φτιάξουν μια αγαπημένη οικογένεια; Και φαντάζομαι ότι αυτό ακριβώς είναι που αγχώνει την κυρία του #6. "Μήπως δεν με αγαπάει αρκετά για να μοιραστούμε αυτό που αργότερα δεν θα μπορούμε εκ των πραγμάτων να μοιραστούμε;" Γιατί και 1 και 2 χρόνια να περιμένει μπορεί πάλι ο άλλος να "μην νιώθει έτοιμος". Και θα μνησικακήσει κατόπιν εκείνη. Είναι ένα δύσκολο ζήτημα.