#1 Κι εγώ πέρασα σε άλλη πόλη και οι γονείς μου μπορούσαν ανετότατα να με στηρίξουν οικονομικά (δεν υπήρξε ποτέ θέμα χρημάτων εκείνη την καλή εποχή) αλλά παρόλαυτά δικαιούμουν μεταγραφή στην πόλη μου και την πήρα και οι γονείς μου το είχαν δεδομένο. Μήπως έρπεπε να κάτσω να κλαίγομαι ότι οι γονείς μου δε μ'αφήσαν να σπουδάσω στη Φλώρινα για να μένω μόνη μου και να κάνω ζωάρα; Ή μήπως νομίζεις ότι δεν έκανα ζωάρα με ποτά και με ξενύχτια κι ας έμενα στο πατρικό μου. Και τα χρήματα που δεν έδωσαν για τέσσερα χρόνια ώστε να μπεκροπίνει τσίπουρα η κόρη τους(γιατί αυτό θα έκανα και το ξέραν) τα έδωσαν μετά αλλού σε πιο σημαντικά πράγματα. Και ξαναλέω ότι δεν ήταν ποτέ θέμα χρημάτων. Κι εσύ που ξεκάθαρα σου είπαν ότι τα χρήματα είναι πρόβλημα κάθεσαι και κλαίγεσαι για μια ζωή που δεν έζησες; Λες και σου εγγυάται κανείς ότι αν ήσουν στην Αθήνα θα είχες τη ζωή που φαντάζεσαι. Βαυκαλίζεσαι με ανούσιες σκέψεις. Στην τελική δεν μπορούμε από τους γονείς μας να απαιτήσουμε τίποτα,ό,τι μπορούν και ό,τι θέλουν δίνουν!
