3. Καλωσήρθες στον κόσμο μου :) Εδώ και 6 χρόνια ζω στη Γηραιά Αλβιώνα και κάθε φορά που κατεβαίνω κάτω παρατηρώ το ίδιο, όχι με τους κοντινούς μου φίλους - ευτυχώς - αλλά με συγγενείς και με γνωστούς. Το 2014 είχαμε τον πιο επικό καυγά ever για το αν θα πρέπει οι ομοφυλόφιλοι να παντρεύονται ή να υιοθετούν παιδιά. Στην αρχή του καυγά ήμουν με νευράκια τσαταλάκια, αδυνατούσα να καταλάβω πώς είναι δυνατόν άνθρωποι της ηλικίας μου (28-32 τότε) να μην αντιλαμβάνονται βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Και να μεταφράζω παράλληλα ενώ τσακώνομαι, στον Νοτιοαφρικάνο φίλο μου τι γίνεται. Τελικά, επειδή το σκηνικό κράτησε περίπου 2.5 ώρες κουράστηκα να τσακώνομαι, απλά μετέφραζα για τον άλλον και λίγο τους λυπόμουν, λίγο στεναχωριόμουν, λίγο γελούσα με τα χάλια μας και λίγο χαιρόμουν που μου έχει δωθεί η ευκαιρία να βγω εκτός Ελλάδας και να μου ανοίξουν τα μάτια και τα μυαλά. Βλέπεις, για μένα είναι πλέον αυτονόητο να βλέπω 2 ερωτευμένους ανθρώπους, ανεξαρτήτως φύλυ, να είναι πιασμένοι χέρι χέρι και να είναι ευτυχισμένοι στο δρόμο χωρίς να τους κράζει κανένας. Στο Παρίσι που πάω συχνά είναι πολύ πιο ανοιχτά τα πράγματα από ό,τι εδώ. Πρόσφατα, πριν από ενα τρίμηνο περίπου, άρχισα και έβγαινα ραντεβού με έναν Έλληνα. Σε κάποια φάση του είπα τελείως αυθόρμητα ότι θα αργούσα γιατί είχα να πάω στη γιατρό μου, με ρώτησε γιατί, του είπα γιατί θέλω να μου αλλάξει το (αντισυλληπτικό) χάπι μου και μετά βρεθήκαμε. Όπου με ρώτησε πρώτα γιαί παίρνω αντισυλληπτικά και ότι αυτά δεν είναι για σοβαρές κοπέλες που δεν έχουν σχέση και δεύτερον ότι δεν πρέπει να λέω τα "γυναικεία" μου θέματα σε άντρες γιατί είναι αηδία. Φυσικά ζήτησα το λογαριασμό, του είπα ότι αν είναι να ξαναβγούμε θα του έστελνα μήνυμα και δεν έστειλα ποτέ. Ας είνια καλά το poker face μου σε αυτό. Πλέον έχω αποδεχτεί ότι κάποια πράγματα δε μπορείς να τα αλλάξεις, δεν είναι ότι δεν προσπαθείς αρκετά, είναι ότι το έδαφος δεν είναι έτοιμο. Δεν περιμένω να αλλάξει άποψη ο 60 χρονών θείος για τις γυναίκες ή για "τους γκέι", παρόλα αυτά σοκάρομαι λίγο κάθε φορά που ένας νέος άνθρωπος βγάζει αυτό που λέμε bigotry. Και πλέον απομακρύνεται από τον κύκλο μου. Οι φίλοι που έχω στην Ελλάδα, λίγοι και καλοί, έχουν τις ίδιες απόψεις. Και άλλοι Έλληνες φίλοι που έχουν σκορπιστεί στην Ευρωπη και την Αμερική τις ίδιες. Να χαίρεσαι που είχες την ευκαιρία να ανοίξεις τους ορίζοντές σου, είσαι απο τους τυχερούς. Άλλοι δε θα βιώσουν ποτέ αυτή την ελευθερία :)