Ιστορικές προσωπικότητες των χρόνων του Βυζαντίου έπεσαν στα χέρια του, «κατακρεουργήθηκαν» και παρουσιάζονται σε έκθεση σε ένα από τα καλύτερα μουσεία της Ελλάδας.Με ποια κριτήρια εκθέτει ο Ηλίας Κοντοζαμάνης στο Βυζαντινό Μουσείο; Η ερώτηση απευθύνεται στη διεύθυνση του μουσείου, φυσικά. Έτσι χτίζουμε εικαστική παιδεία, όσο πραγματικοί καλλιτέχνες κοπιάζουν και βγάζουν μικρά αριστουργήματα τα οποία, πολλές φορές, δεν εκτίθενται ποτέ; Πως θα μάθουμε να εκτιμάμε το πραγματικό εικαστικό αποτέλεσμα όταν σε σημαντικά μας μουσεία βλέπουμε τέτοια εκτρώματα; Η ζωγραφική με το πόδι και το στόμα είναι πολύ καλύτερη και έχει και έναν ουσιαστικό λόγο ύπαρξης.Ούτε ναΐφ μπορούμε να χαρακτηρίσουμε αυτήν τη «ζωγραφική». Κακοσχεδιασμένα χέρια και πρόσωπα ή, μάλλον, εντελώς ασχεδίαστα, παντελής άγνοια όσον αφορά στη χρήση του χρώματος και των υλικών, φρικτή αντιγραφή πορτρέτων Φαγιούμ, που και ξεπατικωμένα με ρυζόχαρτο θα ήταν χίλιες φορές καλύτερα! Σχετικό άρθρο μου υπάρχει στο art22.gr