Είναι φανερό ότι το άρθρο όσο και τα σχόλια προδίδουν προσωπικό μένος είτε κατά του Δ/ντη του Μουσείου είτε κατά του καλλιτέχνη(οπότε δεν ασχολείται με την ουσία των έργων αλλά με τα πρόσωπα).Το νόημα όμως της τέχνης είναι προκαλεί και διεγείρει, οπότε κρίνοντας από το άρθρο, το σκοπό του ο καλλιτέχνης τον πέτυχε. Αυτό που σίγουρα ισχύει είναι ότι η αισθητική του καθενός διαμορφώνεται από ποικίλα κριτήρια που δεν ταυτίζονται μεταξύ τους, επομένως, όπως έχουμε δικαίωμα να μας αρέσει, έχουμε και δικαίωμα να μη μας αρέσει.Μέσα επίσης στην τέχνη είναι και η τόλμη του καλλιτέχνη να την προβάλει (εάν δεν ήταν, οι ιμπρεσσιονιστές λχ. θα είχαν αποδεχθεί το χλευασμό της καθεστηκυίας τάξης και δεν θα υπήρχαν σήμερα).Εν κατακλείδι, συγχαρητήρια για το προκλητικό σας άρθρο, αλλά λυπάμαι που δεν αναπτύσσεται διάλογος επί σωστών βάσεων κι εξαντλείται σε χαβαλεδιάρικη κουβεντούλα...