rudi καταλαβαίνω τι λες...Φυσικά είναι άδικο να γεννηθεί ένα παιδί από μια μάνα που δεν το θέλει για οποιονδήποτε λογο. Από την άλλη υπάρχουν και υιοθετημένα παιδιά που έχουν μεγαλώσει σε περιβάλλον γεμάτο αγάπη και αποδοχή. Βασικά σε καμία περίπτωση δεν θα υποστήριζα την απαγόρευση των εκτρώσεων, αφού υπάρχουν και πολλές ιατρικές περιπτώσεις που πραγματικά είναι καλύτερο για το παιδί να μην γεννηθεί (αφού θα υποφέρει μια ζωή). Απλώς ίσως τραβώ τη γραμμή στο θέμα του εγωισμού, στο φόβο μπροστά στις ευθύνες. Από τη στιγμή που είμαστε ενεργές σεξουαλικά και δεν λαμβάνουμε τα μέτρα μας, πρέπει να είμαστε και προετοιμασμένες για κάτι τέτοιο. Κατά τ'άλλα πόσο ταυτίζομαι με το δεύτερο σχόλιο σου. Εμένα σίγουρα την έριξε πάρα πολύ στα μάτια μου αυτό που έκανε.