#7 Είμαι 41, παντρεμένη, με μία επτάχρονη κόρη. Έχω φύγει από το πατρικό μου από τα 19 για σπουδές και είμαι τυχερή γιατί βρήκα δουλειά έξι μήνες αφού πήρα το πτυχίο μου, άρα είμαι οικονομικά ανεξάρτητη από τα 24. Οι γονείς μου έχουν άθλιες σχέσεις από τότε που ήμουνα παιδί και η μαμά μου υιοθέτησε το ρόλο του οσιομάρτυρα που κάθισε με αυτό τον απαίσιο άντρα για χάρη των παιδιών της. Και αυτό φροντίζει να το υπενθυμίζει σε μένα και τα αδέλφια μου με κάθε δυνατή ευκαιρία και γεμίζοντάς μας ενοχές για να κάνει κουμάντο στις ζωές μας. Θα μου πεις γιατί στα λέω αυτά; Επειδή έκανα πολύ δουλειά μόνη μου και με επαγγελματική βοήθεια για να καταλάβω πόσο χειριστική είναι και να βάλω όρια. Έχω φτάσει πλέον σε ένα σημείο που δεν νιώθω τύψεις όταν επιλέγω να φροντίζω για μένα και για την οικογένειά μου πρώτα. Και βρήκα πολύ αντίσταση στην πορεία γιατί ο καινούργιος εαυτός μου δεν της άρεσε και η χειριστικότητα έφτασε σε πολύ υψηλό επίπεδο μαεστρίας. Βρες κάποιον να σε βοηθήσει και προσπάθησε να μη χαλάσεις τη σχέση σου αν σε ικανοποιεί μόνο γιατί νιώθεις μια κακώς εννοούμενη υποχρέωση προς τους γονείς σου.Οι γονείς πρέπει να στηρίζουν τα παιδιά τους, να λένε την άποψή τους αλλά να μην την επιβάλλουν, να μην εκβιάζουν, να τα αγαπούν, να τα αποδέχονται και να τα σέβονται. Αυτός είναι ο ρόλος τους.
