#3. Η περίπτωση της μητέρας σου μου θυμίζει πολύ τη δική μου μητέρα. Δεν εργάστηκε ποτέ και ανέκαθεν ήταν εξαρτημένη οικονομικά από τον πατέρα μου. Ο γάμος τους ήταν ένα κλασικό παράδειγμα προς αποφυγή. Ποτέ δεν τα πήγαιναν καλά μεταξύ τους, και με την πάροδο του χρόνου τα επικοινωνιακά προβλήματα, οι κακές οικονομικές επιλογές και τα προβλήματα υγείας έγιναν ένα άθλιο κουβάρι που δεν ξέμπλεκε με τίποτα. Χώρισαν με πολύ άσχημο τρόπο. Η μητέρα μου μετά το διαζύγιο έπαθε κατάθλιψη. Η κατάθλιψη έπαιξε το ρόλο της στην εμφάνιση καρκίνου, και εξαιτίας του καρκίνου πέθανε. Ακόμη θυμάμαι ένα από τα τελευταία της λόγια να είναι "Μετανιώνω τόσο πολύ που δεν μορφώθηκα και δεν δούλεψα" (συγνώμη για τον μακάβριο τόνο). Είναι σκληρό αυτό που θα σου πω, αλλά απομακρύνσου από αυτό το περιβάλλον το συντομότερο δυνατό, και μείνε σε απόσταση από τη μητέρα σου, καθώς φαίνεται να θέλει να παρασιτίσει εις βάρος άλλων. Μην έχεις επίσης υψηλές προσδοκίες ότι μπορείς να συμβάλλεις τόσο καταλυτικά στο να καλυτερέψουν οι σχέσεις ανάμεσα στους γονείς σου, αφού είναι ολοφάνερο από τα λεγόμενά σου ότι έμαθαν να ζουν στην υποτέλεια, την τοξικότητα και τη μιζέρια. Ακόμη, είναι πολύ σημαντικό για τη μητέρα σου να ανεξαρτητοποιηθεί κάπως η ίδια. Μια συμβουλή επαγγελματία (ψυχολόγου, σύμβουλου γάμου π.χ.) νομίζω θα τη βοηθούσε πολύ.Σου εύχομαι καλή τύχη !
