Νομίζω πως όλοι χαιρόμαστε όταν αναγνωρίζεται η δουλειά μας, γιατί να μην χαίρονται και οι ηθοποιοί; Δεν μιλάω φυσικά για hardcore fans που πραγματικά μπορεί να είναι εκνευριστικοί, αλλά αν δεις έναν ηθοποιό στο δρόμο γιατί να μην μπορείς να του πεις πόσο τον θαυμάζεις; Γιατί να αναγνωρίζουμε τη δουλειά του θεάτρου αλλά όχι της τηλεόρασης; Είναι τόσο απαίσιο να χαρείς που είδες τον αγαπημένο σου ηθοποιό και να του πεις 1-2 κουβέντες; Στο κάτω-κάτω ας μην ξεχνάμε πως εκείνοι επέλεξαν τη συγκεκριμένη δουλειά και γνώριζαν εξαρχής ότι η συναναστροφή με τον κόσμο είναι σημαντικό κομμάτι της.