Το άρθρο επικεντρώνεται στην δυνατή αυτή κοπέλα και την αισιοδοξία που αντιμετωπίζει την αναπηρία της. Όμως συνεχίζει όπως και πριν τη ζωή της γιατί την φροντίζουν οι γονείς της, είναι προφανές. Οι ανάπηροι στην Ελλάδα είναι αδύνατον να ζήσουν μια πραγματικά φυσιολογική ζωή, όπου να εργάζονται, να βγαίνουν ΜΟΝΟΙ τους για ψώνια, καφέ, ιατρικά ραντεβού κλπ. Γιατί αυτή ειναι μια πραγματικά φυσιολογική ζωή. Όσο και να βάζετε θαυμαστικά ενθουσιασμού στην συνέντευξη της κοπέλας. Το μόνο που κρατάω είναι αυτό που είπε οτι η επαφή των ανθρώπων με άτομα με αναπηρία σε διάφορες εκφάνσεις της ζωής θα κάνει τους πρώτους να χαλαρώσουν και να σταματήσουν να φοβούνται το διαφορετικό.