amacord, για να μη γίνει ένας γάμος (ή μια συμβίωση) ανιαρός, πρέπει να βασίζεται στην σεξουαλική ικανοποίηση του ζευγαριού. Γύρω απο αυτό υπάρχουν κάποιες σημαντικές παράμετροι, όπως, να αγαπούν και να εκτιμούν τον εαυτό τους, να έχουν το γνώθει σ΄αυτόν, να είναι ειλικρινείς μεταξύ τους, να κυριαρχεί το εμείς αντί του εγώ, να μη μειώνει ο ένας τον άλλον, σε κάθε ευκαιρία να εκθειάζει τα θετικά του άλλου, τα δε αρνητικά μπορούν να τα συζητούν κατ΄ιδίαν με χιούμορ και κατανόηση, να μη θεωρούν τον άλλον δεδομένο, να εκφράζουν τα συναισθήματά τους όποια κι αν είναι, να μη ξεχνούν να λένε σ΄αγαπάω, σε όλους αρέσει να το ακούν, να απολαμβάνουν τις μικρές χαρές της καθημερινής ρουτίνας, κι αν δεν έχουν, να τις φτιάχνουν, να βάζουν συχνά "χέρι" ο ένας στον άλλον, να αφήνουν χώρο για ελευθερία κινήσεων, να δείχνουν απόλυτη εμπιστοσύνη στο σύντροφό τους. να κυριαρχεί το γέλιο, και φυσικά, μέσα στην οικογένεια δεν θα έχει κανείς άλλος λόγο, εκτός απο τα μέλη της, οι άμεσοι και έμεσοι συγγενείς, στο σπίτι τους. Το σπίτι του ζευγαριού, πρέπει να λειτουργεί όπως η φωλιά των πουλιών, να είναι το μέρος που θέλεις να ζείς, γιατι εκεί αισθάνεσαι σιγουριά, και περνάς όμορφα, κι όχι σαν καταφύγιο. Είμαι 23 παντρεμένος με την Παπέν μου (κατα κόσμον Χριστίνα) και έιχαμε σχέση 8 χρόνια πρίν, απο το 82. Γεννήσαμε δύο υπέροχες κόρες, την Ελεωνόρα (22) και την Δανάη (19) και τις μεγαλώσαμε χωρίς βία, δημοκρατικά με φυσικές και λογικές συνέπειες, βασιζόμενοι κυρίως στο βιβλίο του Ρούντολφ Ντράϊκορς, Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΓΟΝΕΙΣ, αλλα έχουμε (κυρίως εγώ) πολύ μεγάλη επιρροή απο τον Βίλχελμ Ράϊχ, ως προς την σεξουαλικότητα. Στα 31 χρόνια σχέσης και γάμου, ζήτημα είναι να έχουμε λογοφέρει πέντε φορές, και ποτέ για ενδοοικογενειακό θέμα, δεν καταφέραμε ποτέ να κρατήσουμε μούρη για πάνω απο 10 ώρες, σε κάθε περίπτωση πρέπει να κυριαρχεί το χιούμορ, και όχι ο εγωίσμός. Μια φορά που είχαμε λογοφέρει, μετα απο κανα πεντάωρο, παρουσιάστηκα γυμνός μπροστά της, με ενα κρεμασμένο χαρτί στο επίμαχο σημείο, που έγραφε, MAKE SEX NOT WAR, έβαλε τα γέλια, λύθηκε η παρεξήγηση, και απολαύσαμε το σέξ, κι ενώ θυμόμαστε την κατάληξη του διαξιφισμού, δεν θυμόμαστε την αιτία του. Δηλώνω σε κάθε ευκαιρία, οτι είμαι ενας ευτυχισμένος άνθρωπος, και ειδικά τώρα που περνάμε πολύ δύσκολα, και στηρίζουμε ο ένας τον άλλο, αντιλαμβάνομαι στο μέγιστο βαθμό, αυτό που πάντα πίστευα, πόσο τυχερός είμαι που συνάντησα την Παπέν στην ζωή μου, αν και απο την εμπειρία μου πλέον, μπορώ να πώ οτι, αυτό που ψάχνει, αυτό βρίσκει κανείς.Όπως λένε και οι Τρύπες, Η ζωή είναι μεγάλη, μη την κάνεις καρναβάλι.Μια αρκετά σημαντική παράμετρος για την συμβίωση, αλλα και για την στάση ζωής του καθενός, (εμείς την ακολουθούμε) είναι να μη αφήνεις τα μικρά και ασήμαντα να σε αρρωσταίνουν, να θυμάσαι, όλα είναι μικρά και ασήμαντα, μόνο η υγεία είναι μεγάλη και σημαντική.Υπάρχουν και κάποιες ακόμη λεπτομέριες, που έχουν να κάνουν κυρίως με την ιδιοσυγκρασία του καθένα, αλλα σε γενικές γραμμές, πιστεύω οτι αυτός είναι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσει κάποιος που θέλει να παντρευτεί ή να συζήσει, τουλάχιστον σε μένα βγήκε, όπως λέει και ο Δον ιδιώτης.Υ.Γ - Για την ανισόρροπη πουριτανή (μπορεί να πηδιέμαι σαν την σκύλα, αλλα το στεφάνι μου το σέβομαι, μη χαλάσω και το σπίτι μου, τι θα πεί ο κόσμος) Κατερίνα, τα πράγματα είναι απλά, ας σκεφτεί αν ο άντρας της δεν είναι τόσο αφελής, αλλα κάνει κι αυτός το ίδιο, πως θα της φανεί;