Θα αναφερθώ μόνο στις τελευταίες "συμβουλές". Οκ, ανήκουν σε μια άλλη εποχή. Όμως, είχα συγκλονιστεί οταν η γιαγιά μου, που δεν μπορούσε καλα καλα να στηριχτεί στα πόδια της, σηκωνόταν όρθια οταν επέστρεφε ο παππούς σπίτι, σαν ένδειξη σεβασμού, να προυπαντήσει τον άντρα της. Τότε γελούσα και την πείραζα, και μου έλεγε, οτι από κάτι τέτοιες μικρές ρουτίνες στήνεται ο αμοιβαίος σεβασμός του ζευγαριού. Από τότε, οποτε βλέπω παντρεμένη φίλη να μην γυρνάει κάν οταν μπαίνει ο άντρας της σπίτι και να πετάει απ´τον καναπέ ενα, "α, ήρθες;",δεν ξέρω, κάπως μου κάθεται...