Πραγματικά δεν με ενδιαφέρει καθόλου αυτός ο Βερύκιος και ποτέ δεν τον λάμβανα σοβαρά έως και καθόλου υπόψιν διακρίνοντας σε αυτόν, απλώς, άλλον έναν δημοσιογράφο με ψυχοπαθολογικές ενδείξεις.Νομίζω όμως πως πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας πως για μερικούς ανθρώπους, για τους περισσότερους δηλαδή, άλλοτε για λόγους δικαιολογημένους και άλλοτε εντελώς αδικαιολόγητους, τους είναι πολύ δύσκολο έως και ακατόρθωτο να καταλάβουν, να κατανοήσουν, να δεχτούν το διαφορετικό. Όποιο και αν είναι αυτό. Ακόμη και για μεγάλη μερίδα όσων αποδέχονται την ομοφυλοφιλία, στο πίσω μέρος των μυαλών τους (και των ψυχών του), πολλά είναι ακατανόητα. Προσπαθούν όμως.Πολλές φορές έχω αναρωτηθεί τι είναι πιο ομοφοβικό και επικίνδυνα ρατσιστικό. Ο Βερύκιος και ο κάθε «γραφικός» τύπος ή ας πούμε, οι κλισέ κινηματογραφικοί και θεατρικοί ομοφυλόφιλοι χαρακτήρες, κωμικοί ή όχι, με την κλισέ κινησιολογία και έκφραση τους σε μία ποιοτική παράσταση ή κινηματογραφικό έργο τα οποία απευθύνονται στο ευρύ κοινό με μηνύματα ευρείας αποδοχής;Πολλές φορές παρακολουθώντας, συνήθως, κάποιο θεατρικό έργο (όπου οι ηθοποιοί έχουν άμεση-ζωντανή επαφή με τους θεατές), στο οποίο έργο παρουσιάζεται κάποιος ή κάποιοι ομοφυλόφιλοι χαρακτήρες, τις περισσότερες φορές ως ρόλοι-καρικατούρες, συνήθως με μία υπερβολική θηλυπρέπεια (οι ομοφυλόφιλοί, σώνει και καλά, πρέπει να είναι θηλυπρεπείς...), στην περίπτωση μίας κωμωδίας, τη στιγμή που οι θεατές ξεκαρδίζονται στα γέλια με τον/τους ομοφυλόφιλους χαρακτήρες, αναρωτιέμαι πραγματικά αν κάποιοι μέσα στο κοινό αισθάνονται άσχημα έως και πολύ άσχημα.Δεν ξέρω...Σ.Σ.: «Βερύκιος». Θαρρείς πως είναι όνομα κάποιου ήρωα της Φρουτοπίας...