Ας σκεφτούμε 2 διαφορετικές περιπτώσεις:1. Ο Χ είναι γνωστός πολιτικός, φανατικός οπαδός της χορτοφαγίας, του υγιεινού τρόπου ζωής και πολέμιος του κυνηγιού, καταφέρνοντας έτσι να προσελκύσει μεγάλο αριθμό υποστηρικτών που ενστερνιζονται τις απόψεις του. Ωστόσο, ο δημοσιογράφος Ψ, ανακαλύπτει ότι στην πραγματικότητα ο Χ ασχολείται ενεργά με το κυνήγι, είναι μανιώδης καπνιστής και συχνάζει σε πάσης φύσεως ψητοπωλεία. Η εικόνα που δίνει προς τα έξω αντιθέτως, γίνεται με καθαρά ψηφοθηρικό σκοπό (''η οικολογία πουλάει'') και ο Ψ δημοσιοποιεί την είδηση.2. Ο καλλιτέχνης Ζ (μουσικός/ζωγράφος/ χαράκτης, δεν έχει σημασία) που διάγει ήρεμο βίο, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, όπου εμφανίζεται αποκλειστικά και μόνο με την ευκαιρία παρουσίασης κάποιου έργου του, συνηθίζει στον ελεύθερό του χρόνο και στον ιδιωτικό του χώρο, να παρακολουθεί (νόμιμο) σκληρό πορνό. Ο δημοσιογράφος Ψ που τυγχάνει γείτονας του Ζ, το αντιλαμβάνεται και δημοσιοποιεί την σκανδαλιστική συνήθεια του καλλιτέχνη.Κατά την άποψή μου: Στην περίπτωση 1 το γεγονός υπερβαίνει τον κύκλο της ιδιωτικότητας του Χ, καθώς εμπλέκεται άμεσα με την πολιτική του δραστηριότητα και η αποκάλυψη της αλήθειας είναι ο μόνος τρόπος να εξυπηρετηθεί το δημόσιο συμφέρον του να διεξάγεται ο πολιτικός αγώνας με όρους ειλικρίνειας και αλήθειας. Η δημοσιοποίηση των προτιμήσεων/συνηθειών του Χ από τον δημοσιογράφο Ψ, δεν είναι αθέμιτη συνεπώς. Στην περίπτωση 2 ωστόσο, οι ιδιωτικές συνήθειες και προτιμήσεις του καλλιτέχνη Ζ παραμένουν περιορισμένες στον αυστηρά ιδιωτικό του κύκλο, δεν αλληλεπιδρούν και δεν σχετίζονται καθ' οποιονδήποτε σαφή τρόπο με την επαγγελματική - δημόσια δραστηριότητά του και παρότι ενδεχομένως το κοινό να ενδιαφέρεται για τις ιδιωτικές του συνήθειες, δεν υπάρχει κάποιο στοιχείο/σύνδεσμος που να δικαιολογεί σαφώς την υπέρβαση του κύκλου της ιδιωτικότητας του Ζ, από τον δημοσιογράφο Ψ, απο πληροφορίες που όλως τυχαίως άλλωστε (και λόγω της γειτνίασης τους) υπεισήλθαν στην αντίληψή του οι συνήθειες του Ζ.Κατά τη γνώμη μου λοιπόν: Το outing είναι εξίσου θεμιτό ή/και νόμιμο με κάθε δημοσιοποίηση στοιχείων της ιδιωτικής ζωής δημοσίων προσώπων. Η νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει φτιάξει μια ενδιαφέρουσα φόρμουλα βάσει της οποιας κρίνεται η κάθε περίπτωση, με κάποια συνοχή στις λύσεις. Υπάρχουν περιπτώσεις ωστόσο που το outing είναι απλώς πράξη κουτσομπολιού/αντεκδίκησης, όπου όχι μόνο δεν πρέπει να επικροτείται αλλά αντιθέτως να απαξιώνεται.Τώρα για τον κ. Βαλλιανάτο: Αν και με δυσαρεστεί ότι στρέφει προς τα εκεί το θέμα ενόψει δημοτικών εκλογών, τονίζοντας όχι τόσο την ασυνέπεια λόγων/εργων του Κακλαμάνη, αλλά το ίδιο το χαρακτηριστικό των ερωτικών του προτιμήσεων, ομολογώ πως θυμάμαι ότι το είχε αναφέρει ξανά, σε παλαιότερη συνέντευξή του, και σε εντελώς ανύποπτο - πολιτικά - χρόνο.
