Ακούω συχνά τη λέξη ο τάδε είναι υπερτιμημένος, η τάδε είναι υπερτιμημένη κλπ… Τείνω πια στο συμπέρασμα ότι η νοοτροπία των ελλήνων, εντάξει ας μην είμαι και τόσο απόλυτος και ισοπεδωτικός, σε μια μερίδα ελλήνων η νοοτροπία είναι, όποιον βλέπουν να ξεχωρίζει σε οποιονδήποτε τομέα, να θέλουν με το ζόρι να τον «κοντύνουν» …. Και ας περάσουμε στη περίπτωση της Μελίνας… 20 χρόνια μετά από τον θάνατο της και συνεχίζει να ενοχλεί μια ορισμένη μερίδα των ελλήνων… Γιατί άραγε; Κάποιοι υποστηρίζουν με μανία ότι υπήρξε μια ατάλαντη, κάκιστη ηθοποιός, για να μη περάσω στους άλλους «χαριτωμένους» χαρακτηρισμούς γνωστής κριτικού και προσφάτως και «λαμπρής» τηλεπερσόνας… Αλήθεια μια «ατάλαντη», κάκιστη ηθοποιός κατάφερε να έχει βραβευθεί στο Φεστιβάλ των καννών, να είναι υποψήφια για βραβείο Όσκαρ, βραβείο Τόνυ, χρυσής σφαίρας κλπ. Εφημερίδες όπως οι New York Times να την αποθεώνουν με τα άρθρα τους, να έχει γίνει εξώφυλλο στο περιοδικό Life (εκεί έγιναν εξώφυλλο μόνο οι μεγαλύτερες προσωπικότητες του 20ου αιώνα!!!) προσωπικότητες όπως οι Ρέξ Ρίντξ και Τέρενς Μακ Νάλι να εκτιμούν την σταρ, την ηθοποιό και την προσωπικότητα Μελίνα…. Και όλα αυτά να τα έχει καταφέρει μια «ατάλαντη» ηθοποιός! Ε συγνώμη τότε αλλά ΜΠΡΑΒΟ της!!!! Απλά υποκλίνομαι!!!