Είναι πολλά τα λεφτά. Με 400.000 κυνηγούς και με 70 - 200 ευρώ τον χρόνο (και με *μηδενικά* έξοδα, αν εξαιρέσουμε το κόψιμο της πίτας του κάθε συλλόγου) μαζεύονται χαλαρά χαλαρά 40 - 45 εκατομμύρια. Κάθε χρόνο!Γιά τους κυνηγούς είναι στραγάλια να δώσουν 10 εκ. σε έναν υπουργό προκειμένου να κάνει τις ρυθμίσεις που θέλουν. Όπως ο υφυπουργός (πρωην νδ, νυν λαος) που έδωσε άδεια κυνηγιού αμέσως μετά τις πυρκαγιές στην Ηλεία το 2008.Οι ζωόφιλοι δεν έχουν δει 40 εκατομμύρια ούτε στον ύπνο τους. Και αν τα είχαν, θα τα ξόδευαν στο να μαζέψουν κανένα αδέσποτο από τους δρόμους, όχι γιά να λαδώσουν υπουργούς.Πέρα από τα ιδεολογικά και τα ηθικά ερωτήματα, πέρα από τους (ανύπαρκτους) θηροφύλακες, εκείνο που πρέπει να γίνει εδώ και τώρα είναι ο οικονομικός έλεγχος των κυνηγών.Αν οι κυνηγετικοί σύλλογοι θέλουν αντιμετώπιση ανώνυμης εταιρείας, να φορολογηθούν γιά τα 40 - 45 εκατομμύρια που βγάζουν κάθε χρόνο (και οι φόροι να πάνε στην προστασία ζώων). Έτσι δεν θα τους περισσέψουν και πολλά γιά να λαδώνουν.Αν πάλι θέλουν αντιμετώπιση ΜΚΟ και όχι ανώνυμης εταιρείας, να υποχρεωθούν να ξοδέψουν *όλα* τους τα έσοδα. Μια ΜΚΟ εξ ορισμού δεν μπορεί να έχει κέρδη. Φυσικά να υποχρεωθούν να τα ξοδέψουν γιά τους σκοπούς του σωματείου τους - που επίσημα είναι η προστασία των ζώων.Θέλω να πω, δεν χρειάζεται ούτε να μυξοκλαίμε γιά το πόσο άκαρδοι και άρρωστοι ψυχικά είναι οι κυνηγοί (που είναι), ούτε να διαπληκτιζόμαστε μαζί τους γιά το αν επιτρέπεται (ηθικά) να σκοτώνουν ή όχι.Αρκεί πολύ απλά να εφαρμόσουμε τους υπάρχοντες νόμους.