#2 Έχεις δίκιο. Για πολύ κόσμο είναι σοκαριστικό να βλέπεις κάποιον που είναι τόσο δεσμευμένος. Το πώς διαχειρίζεται όμως κάθε άνθρωπος τη δέσμευση, τον αυτοσεβασμό και την αυτοδιάθεσή του είναι δικό του θέμα. Αν παίζει επικοινωνία και παίρνει ο καθένας ισότιμα αυτό που του λείπει, ΟΚ. Αν αυτό εξαντλείται στην κ@@λα του ενός και στην ανασφάλεια του άλλου δεν είναι καλό. Το πρόβλημα όμως συνήθως είναι ότι οι σχέσεις αυτές βασίζονται σε ψευδαισθήσεις. Ψευδαίσθηση ελευθερίας για τον εκάστοτε παντρεμένο και ψευδαίσθηση κυριαρχίας/υπεροχής/νίκης για τον άλλο εμπλεκόμενο. Μία άλλη οπτική είναι αυτή της ασφαλούς περιπέτειας, για όσους είναι τέτοιοι τύποι και το αντέχουν. Εννοώ πως σε αυτές τις περιπτώσεις το ΟΧΙ που τίθεται από το ίδιο το πλαίσιο και τις συνθήκες είναι αρκούντως αφυπνιστικό για να δεις ότι δε βγάζουν πουθενά τα τρίγωνα, δεδομένου ότι κανένας δεν μπορεί να είναι ουσιαστικά με κανέναν...Όσο πιο γρήγορα το καταλάβεις, τόσο πιο σύντομα θα φύγεις...