Ολο αυτο το κατεβατο σε μια προσπαθεια να αντιληφθει η κοινη γνωμη, της οποιας ειστε μερος, οτι οι παιδοφιλοι αιμομεικτες ειναι πολυ πιο συχνο φαινομενο απο οτι ακουγεται στην ελληνικη κοινωνια. Και οτι ακομα κι αν κινδυνευουμε να κατηγορηθουμε οτι λεμε ψεματα ειναι καλυτερο να μιλαμε. Η ελλειψη προστατευτικων θεσμων στη χωρα μας εντεινει το ταμπου. Δεν υπαρχει πια ουτε η τηλεφωνικη γραμμη που ειχε θεσπιστει, ουτε ασυλο για να στεγασει την μητερα και το παιδι που θελουν να το σκασουν απο το επικινδυνο σπιτι τους.Η υποθεση Αλλεν Φαρροου ειναι εκτος των αλλων μια ευκαιρια να μιλησουμε.Επανερχομαι λοιπον για να πω οτι οταν μια γυναικα κατηγορει τον πατερα της 20 χρονια μετα τα αναφερομενα γεγονοτα δεν πιθανολογειται να ειναι χειραγωγημενη απο την μητερα της. Αν συνεβαινε κατι τετοιο το επιπεδο της ψυχικης διαταραχης της μητερας θα ξεπερνουσε τα αποδεκτα ορια και η κ.Φαρροου ως επικινδυνη δεν θα ειχε παρει την αποκλειστικη επιμελεια των παιδιων οπως εγινε. Επισης η υποτειθεμενη ψυχικη διαταραχη της κ.Φαρροου θα ειχε και αλλες εκφανσεις, οχι μονον σε σχεση με τον πρωην συντροφο της. Οσο για τα υπολοιπα, συμπεριλαμβανομενου του τεστ αληθειας, ειναι φανερο οτι στο καφενειο οπου συχναζετε, γνωριζουν περισσοτερα απο μενα. Η μηπως, οπως πολλοι ελληνες, ειστε κι εσεις εμπειρογνωμων, ή καλυτερα εχετε καποιον γνωστο στο ιατροδικαστικο παραρτημα του Κονεκτιγκαν. Και στην δικη μου την ιστορια αλλωστε γεμισε ο τοπος εμπειρογνωμωνες και αρκετοι υποστηριζαν οτι η μητερα χειραγωγουσε την κορη εναντια στον πατερα. Ειναι η συνηθισμενη επιχειρηματολογια αντιμετωπισης μιας τετοιας κατηγοριας. Και λειτουργει διοτι στις περισσοτερες περιπτωσεις δεν υπαρχουν αλλες αποδειξεις απο τον λογο του παιδιου και της μανας που μεταξυ αλλων κανουν τεραστεια προσπαθεια να ξεπερασουν την ντροπη τους για να δηλωσουν θυματα. Οσο για την ελλειψη λεπτοτητας και σεβασμου με την οποια αντιμετωπιζετε το θεμα... συνηθισμενα τα βουνα απ τα χιονια. Απαιτειται ιση δυναμη για να γιατρεψει κανεις τις πληγες του με αυτην που χρειαζεται για να αντιμετωπισει μια κοινωνια καφενειο. Στην κοινωνια αυτη προτιμαμε να πιστευουμε οτι μια μητερα με σωας τας φρενας μπολιαζει την κορη της με ενα παραλογο και οδυνηρο δηλητηριο που καταστρεφει την δικη της ζωη και αυτην του παιδιου της απλως για να εκδικηθει εναν πρωην συντροφο. Με αλλα λογια θυσιαζει την ζωη της δημιουργοντας ενα προβλημα που δεν υπαρχει. Και διαλεγει γι αυτο ενα απο τα οδυνηροτερα προβληματα στον κοσμο, ενα προβλημα που σε ακολουθει ως τον θανατο, την αιμομειξια. Η ολη υποθεση Γουντυ Αλλεν παντως για μενα χωραει σε μια φραση. Μου αρεσουν πολλες απο τις ταινιες του, ο ανθρωπος ομως πιθανον να ειναι αιμομεικτης και βιαστης. Παραπανω δεν γνωριζω.
Σχολιάζει ο/η