Αυτό το κακό που περιγράφεις από τη μέση και προς στο τέλος του σχολίου σου κατά τη γνώμη μου καθόλου δεν είναι χούι, αλλά διαταραχή νευρικού τύπου. Μόνο που τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης προσωπικής διαταραχής αποβαίνουν εις βάρος και των ατόμων που συναναστρέφονται το προβληματικό άτομο. Ακριβέστερα εις βάρος της ίδιας της σχέσης τους μαζί του. Εξού και δεν γίνεται να αντιμετωπίζεται από εκείνους με κατανόηση και ανοχή. Έχω fb account από το 2007, αλλά την αρρώστια αυτή δεν την έχω κολλήσει και ούτε σκοπεύω. Επίσης, δεν αντέχω να την υφίσταμαι από τους άλλους. Τους ανθρώπους με τους οποίους βγαίνω και ξεκινάνε αυτό το βιολάκι, τους ξεκόβω από παρέα μου αμέσως. Δεν τρελάθηκα ακόμα να σπαταλώ το χρόνο μου με κάτι απίθανους τύπους που, ανεξαρτήτως του προβλήματός τους ή εξαιτίας του, δεν στέκονται ικανοί να σεβαστούν την ανθρώπινη επαφή με άτομα της επιλογής τους (υποτίθεται) ούτε τον χρόνο που αυτά τα άτομα διαθέτουν για χάρη τους και που εμπράκτως (μέσα στα μούτρα σου) τα αξιολογούν χαμηλότερα από την σημασία τσεκαρίσματος στο fb. Ξεκόψτε τους είναι η συμβουλή μου. Και, αν έχουνε πρόβλημα, να τρέξουν να το λύσουν στην τελική, μπας και αποκαταστήσουν κάποτε την κοινωνική τους αγωγή. Εμείς οφείλουμε να τους θέσουμε στο περιθώριο (μας τουλάχιστον), μέχρι να συνειδητοποιήσουν από ποιούς όρους επιθυμούν να διέπονται οι δια ζώσης, και όχι μόνο, επαφές τους και τί είδους ποιότητας χρόνο είναι διατεθειμένοι να μοιραστούν με τους non-fb-friends τους.