Συγνώμη αλλά λες ανακρίβειες - για να μη πω τίποτα άλλο. Ο/η εργοδότης πληρώνει μέρος των μισθών της εγκυμονούσας και όχι μόνο. Πληρώνει κανονικά και το καθημερινό δίωρο που η εργαζόμενη πρέπει να λείπει από τη δουλειά της για ένα ολόκληρο χρόνο μετά τη γέννα. Δηλαδή, πληρώνει μια υπαλληλο που ΔΕΝ εργάζεται. Όταν λοιπόν μιλάτε όλες για "απαράδεκτα" πράγματα και "αδικίες" σκεφτείτε μόνο πόσο άδικο είναι για έναν (μια) εργοδότη να πληρώνει κάποια που δεν εμφανίζεται στη δουλειά και αναρωτηθείτε αν θα τη σουτάρει αμέσως μόλις τελειώσουν οι υποχρεώσεις του/της απέναντι της με το φόβο μη ξαναμείνει έγκυος.Και εγώ στη θέση του/της το ίδιο θα έκανα. Θέλεις να κάνεις ένα παιδί, ή ένα λόχο παιδιών? Πολύ ευχαρίστως, κάνε όσα θέλεις, κανένας δεν θα σου το απαγορέψει, αλλά μην απαιτείς να τα πληρώσει άλλος. Ζήτα τα από το κράτος - τα πληρωνουμε όλοι δηλαδή - ζήτα τα από την εκκλησία, από τον άντρα σου (που το ευχαριστήθηκε κιόλας), αλλά όχι και ότι αδικείσαι! Ο/η εργοδότης σου αδικείται που σε πληρώνει για δουλειά που δεν του/της προσφέρεις. Στο θέμα αυτό ισχύει το άλλος π...άει, άλλος πληρώνει.Και αυτό είναι ο ΚΥΡΙΟΣ λόγος που η ανεργία χτυπάει κόκκινο στις γυναίκες. Όπως εσύ έχεις το δικαίωμα να γεννάς όποτε σου καπνίσει, έτσι και ο άλλος έχει το δικαίωμα να επιλέξει όποιον άλλο θέλει για υπάλληλο. Έτσι πατσίζετε.ΥΓ. Έχω τονίσει και τα δυο φύλα στη λέξη εργοδότης, για να καταλάβετε ότι το θέμα δεν είναι σεξιστικό, αλλά καθαρά οικονομικό. Ελπίζω κάποιες τουλάχιστον να το αντιλαμβάνεστε.
Σχολιάζει ο/η