#7.Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουμε την εργασία,την απόκτηση των πόρων διαβίωσης και τη διαχείριση των χρημάτων,είναι σημαντικό κομμάτι και της προσωπικότητας μας και της ζωής μας.Βαραίνει στη ζυγαριά,όταν αποφασίζουμε με ποιον θα μοιραστούμε τη ζωή μας.Ή τουλάχιστον,κατά τη γνώμη μου,θα έπρεπε να βαραίνει,γιατί επηρεάζει την καθημερινότητα μας.Άνθρωπο ακριβώς σαν εμάς δεν μπορούμε να βρούμε,αλλά κάποιες κοινές γραμμές θα πρέπει να υπάρχουν για μια αρμονική συμβίωση.Ακόμα κι αν αναλάβεις εσύ αποκλειστικά το ρόλο του κουβαλητή,όπως λέει η Λένα,στην περίπτωση που δε συμφωνείτε με τη διαχείριση του κοινού σας ταμείου,πάλι θα υπάρχουν προβλήματα.Πέρα από το στενά πρακτικό ζήτημα "πώς θα ζήσουμε",φαίνεται να σε προβληματίζει και η απροθυμία του να κυνηγήσει τη δουλειά.Είναι απλά ένας τύπος,που δεν πολυαγχώνεται,ή είναι και λίγο τεμπελάκος;Για πόσο μπορεί να μείνει ψηλά στην εκτίμηση σου ένας άνθρωπος φυγόπονος,αν ισχύει αυτό,όταν εσύ ξεσκίζεσαι στη δουλειά;Εσύ αγωνίζεσαι να αρπάξεις τις ευκαιρίες,να γίνεις καλύτερη,να πετύχεις.Πόσο θα αντέξεις με έναν άνθρωπο,που αν τύχει να βρέξει έχει καλώς,αλλιώς δεν πάει ως τη βρύση για νερό;Μπορεί να γεφυρώσει η αγάπη τέτοιες διαφορές;Μάλλον θα πρέπει να το σκεφτείς.
