Πολύ δυνατό, αγχωτικό (ανεβασα παλμούς), ευρυματικά εφε και σκηνογραφία, πληθωρική ερμηνεία με το τον Matthew McConaughey να διεκδικεί το όσκαρ. Αν έχεις διαβάσει για τη θεωρία της σχετικότητας ίσως προβληματιστείς λίγο παραπάνω για αυτά που βλέπεις γιατί επιχειρείται μια σπουδαία οπτική ερμηνεία της καμπυλότητας του χρόνου. Ο Christofer Nolan έκανε ένα φιλμ τριων παρα κάτι ωρών για να μας πεί ότι η κινητήρια δύναμη του σύμπαντος είναι η αγάπη, αφού μας πέρασε από πολύ επιστήμη και πολύ φαντασία. Το καλιτεχνικό αποτέλεσμα είναι άριστο και θεωρώ ότι το comeback του Νολαν είναι ηχηρό και υπερβατικό για το σινεμα που μας έχει συνθίσει να κάνει, βάζοντας στο επίκεντρο του εργου του οικουμενικά συναισθήματα