Το Blade Runner σε director's cut είναι μυθικό. Το studio's cut πάλι... Ξεσήκωσα πριν 2-3 χρόνια παρέα να πάμε σε ένα φεστιβάλ να δούμε την ταινία, στην κανονική εκδοχή που είχε κυκλοφορήσει στις αίθουσες originally. Τους έπρηξα τα ούμπαλα ότι είναι ταινιάρα, εγώ το χα δει μόνο σε director's cut. Πήγαμε, τελειώνει η ταινία και βγαίνω με μια βαρεμάρα, χαμηλωμένο το κεφάλι, ένα μούδιασμα τύπου τι τους έβαλα να περάσουν. Άχρωμο άοσμο και ανούσιο. Ανούσιο γιατί - αν δεν είχες δει το what was meant to be δεν θα το καταλάβαινες - ήταν τελείως ασυνάρτητο.Μετά από αυτό δεν κορόιδεψα ξανά τον όρο "director's cut" που το είχα εκλάβει ως τον τρόπο να φλυαρήσουν αβάσταχτα οι σκηνοθέτες και κάποιος χριστιανός μπήκε στον κόπο να τους συμμαζέψει να μην αγκυλωθούμε (ε, σόρρυ, τέτοια director's cut είχα δει μέχρι τότε).