Με λίγα λόγια,ο συντάκτης δεν θεωρεί ιδιαίτερα καλλιεργημένο (πατάτα είναι ο Αλέξης;) ή έξυπνο τον μεσιέ Τσίπρα,όχι περισσότερο τουλάχιστον απο ελκυστικό και γοητευτικό.Παρολαυτά,τον προτείνει ως μοντέλο (δώστε και τις δύο έννοιες) κεντροαριστερού προεξάρχοντος αλλά και μιας πολιτικής προσωπικότητας ίσως; Δεν το νομίζω,το σώζει τελευταία στιγμή με το υπέροχο "αν δεν βρεθεί κάποιος ουσιαστικός ηγέτης."Ετσι ψήφιζαν και τον Αβραμόπουλο,τον Άκη,τον Παπαντωνίου.Τους έλεγαν ωραίους και μοιραίους.Αλλωστε είναι γνωστό ότι στους τυφλούς ο μόνοφθαλμος...Η πολιτική λοιπόν χρειάζεται λαμπερά χαμόγελα,απουσία γραβάτας και φτιαγμένο φρύδι, αυτά μας προτείνει ως κριτήρια ο συντάκτης.Εναν εμφανίσιμο αριστερό Μεσσία με δώδεκα (ή και παραπάνω) συνιστώσες να αρχίσει τα θαύματα.Λοιπόν μάθετε ότι με τέτοιο Μεσσία,η Ανάσταση θα αργήσει.Πολύ.