Ο ΣΥΡΙΖΑ πάντως έχει δεσμευτεί και για τον γκέι γάμο (και για την αναγνώριση της ταυτότητας φύλου των τρανς) στην πολιτική απόφαση του συνεδρίου του. Πιο «κεντρικό» κείμενο από αυτό, σε ενα κόμμα, δεν υπάρχει. Αντιγράφω από εκεί:«Καταπολεμούμε τη ρατσιστική και ομοφοβική βία, όλες τις διακρίσεις λόγω εθνικής καταγωγής, θρησκείας, χρώματος, αναπηρίας, ηλικίας, σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας φύλου, που ενδημούν σε πολλούς τομείς του κοινωνικού βίου και εγγυόμαστε την αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου που νομιμοποιεί, άμεσα ή έμμεσα, τέτοιες διακρίσεις. Στο πλαίσιο αυτό στηρίζουμε απολύτως το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό σε σχέση με τη σεξουαλικότητα και την επιλογή φύλου, όπως και τη θέσμιση πολιτικού γάμου ομοφύλων με πλήρη και ίσα δικαιώματα, καθώς και την αναγνώριση της ταυτότητας φύλου.»Εννοείται βέβαια ότι οι δεσμεύσεις στην πολιτική δεν τηρούνται πάντα. Γιατί σίγουρα -με μια κοινωνία σαν την δική μας- θα υπάρξουν ισχυρές πιέσεις και προς το αντίθετο. Αλλά εδώ σε θέλω: θα υπάρχει ένα αρκετά ισχυρό lgbt κίνημα που θα επιβάλλει σε μια ενδεχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να τηρήσει τις δεσμεύσεις της ακόμα και αν πάει αν κάνει νερά; Γιατί από το καναπέ μόνο και δια της αναθεσης δεν κερδίζονται εύκολα πράγματα... Ο lgbt κόσμος που κέρδισε πράγματα σε άλλες χώρες έτρεξε κινηματικά για να τα κερδίσει. Δεν καθότανε...