Και τα γνωστά σχόλια όταν παρουσιάζεται μια τέτοια είδηση :1) "Μα εδώ σκοτώνονται/βασανίζονται άνθρωποι και μας ενδιαφέρει για τα ζώα"; Λες και το γεγονός ότι σκοτώνονται/βασανίζονται άνθρωποι από κάποιους υπανθρώπους δικαιολογεί ή συνδέεται με κάποιον τρόπο το να σκοτώνονται/βασανίζονται ζώα. Αν σκοτώνονται ή βασανίζονται άνθρωποι ΔΕΝ σημαίνει ότι είναι οκ να σκοτώνονται/βασανίζονται ζώα. Γιατί δηλαδή αφού συμβαίνει το ένα πρέπει να συμβαίνει και το άλλο; Βασικά, δεν πρέπει να συμβαίνει κανένα από τα δυο.2) "Τονίζετε τέτοιες ειδήσεις ενώ συμβαίνουν άλλα χειρότερα εις βάρος ανθρώπων"Αν ένας μουρλός υπάνθρωπος κόψει τον λαιμό ενός άλλου ανθρώπου χρειάζεται πραγματικά να πεις κάτι; Η καταδίκη του γεγονότος είναι αυτονόητη. Τι να πούμε δηλαδή; "Ντροπή του που έσφαξε τον άνθρωπο"; (give the man a cigar !)Αντίθετα, η καταδίκη του άσκοπου θανάτου ενός ζώου από έναν άνθρωπο δεν είναι καθόλου αυτονόητη. Γι' αυτό άλλωστε υπάρχουν τέτοιες ειδήσεις. Όταν γίνει αυτονόητο, δεν θα υπάρχει και λόγος να δίνουμε ιδιαίτερη βαρύτητα.3) "Αν καίγεστε τόσο για τα καρχαριάκια τότε να αναγνωρίσετε στα ζώα πλήρη δικαιώματα, ισότιμα με αυτά των ανθρώπων" ή σε άλλη version "ναι αλλά τρώτε κρέας".Πως συνδέονται αυτά τα δυο; Ο άνθρωπος είναι ζώο παμφάγο. Πάντοτε έτρωγε και θα συνεχίσει να τρώει κρέας. Για να φάει κρέας θα σκοτώνει ζώα, είναι λογικό. Άλλο "θέλω να τρώω κρέας" άλλο "γουστάρω να σκοτώνω ζώα" και άλλο "γουστάρω πριν τα σκοτώσω να τα βασανίσω και λιγάκι".Χασάπης δεν θα μπορούσα να είμαι. Από την άλλη θα ήμουν και υποκριτής αν κατηγορούσα τους χασάπηδες. Κάνουν αυτό που δεν θέλω να κάνω εγώ, για να φάω εγώ κρέας και τους ευχαριστώ (και τους πληρώνω) για αυτό. Απαιτώ όμως από τον χασάπη, όταν κάνει αυτό που πρέπει να κάνει, να το κάνει με τον καταλληλότερο τρόπο (και για να προλάβω και τους υπερ-φιλόζωοους - ναι για μένα θα είχε σημασία αν πέθαινα σε 3 δευτερόλεπτα με κομμένο λαιμό επαγγελματικά ή αν θα σφάδαζα κανένα μισάωρο αιμμοραγώντας μέχρι θανάτου)Το ότι "πρέπει" να πεθάνει ένα ζώο δεν σημαίνει ότι πρέπει να πεθάνει και μαρτυρικά. Γι' αυτό υπάρχει και η νομοθεσία για την σφαγή των ζώων, γι' αυτό υπάρχουν και οι κανόνες αλιείας που -πολύ εμπεριστατωμένα- αναφέρει η Marianthi. Τα σκοτώνουμε που τα σκοτώνουμε, τουλάχιστον ας το κάνουμε με τον πιο ανώδυνο τρόπο.Και μετά πάμε στις περιπτώσεις που δεν υπάρχει καν λόγος να τα σκοτώσουμε και πολλώ δε μάλλον όταν απολαμβάνουμε να τα βασανίζουμε. Από που και ως που εξισώνεται η παρασιτοκτονία με τον συνειδητό βασανισμό ενός ζώου για την διασκέδασή μας;;;; Μόνο άρρωστα μυαλά τα εξισώνουν αυτά τα δυο.Αν οι ψαράδες είχαν απλά σκοτώσει τους καρχαρίες επειδή τους θεωρούσαν επικίνδυνους (δεν ξέρω καν αν είναι, αλλά έχω την αίσθηση ότι οι ίδιοι γνωρίζουν), δεν θα έλεγα τίποτε. Είναι κάτι που έπρεπε να γίνει και έγινε. Θα τους είχαν σκοτώσει και κανείς μάλιστα δεν θα το γνώριζε (για ποιο λόγο άλλωστε;)Εδώ δεν υπήρχε κανένας λόγος να τους βασανίζουν, βγάζοντάς στους στην ξηρά και περιφέροντάς τους ως τρόπαιο μαγκιάς-κλανιάς. Αυτό κράζουμε και όποιος δεν το καταλαβαίνει, ας πάει να βασανίσει κανένα γατάκι.... με την λογική του, αφού τρώμε κρέας, σκοτώνουμε τα ζώα και δεν τα αφήνουμε ελεύθερα να ζήσουν την ζωή τους ισότιμα με τους ανθρώπους, ο βασανισμός του γατιού είναι το ίδιο πράγμα και δεν είναι τίποτε περισσότερο.
Σχολιάζει ο/η