δεν ειμαι φιλολογος. αγαπησα τα αρχαια ελληνικα περισσοτερο επισης μετα το σχολειο (για προφανεις λογους), οταν μονη μου μεσω της ετυμολογιας ανακαλυπτα το μακρυ ταξιδι των λεξεων, των νοηματων και της λογικης της συγκεκριμενης γραφης τους αντι αλλης (πραγμα,που εκτος των αλλων, κανει 'ευκολοτερη' την ορθογραφια τους) μεχρι σημερα. για μενα δεν ειναι σημαντικο να μην μπορει ενας νεοελληνας να 'συνεννοηθει' με εναν της κλασσικης ή της ελληνιστικης περιοδου. ειναι σημαντικο να γνωριζει την ιστορικη συνεχεια της γλωσσας του, τον πλουτο της -κι αν θελει ας ψαξει και τα δανεια που εχει κανει σε αλλες γλωσσες και που ειναι 'ολοζωντανα'. τραγικη η προταση της ρεπουση -κι αν σημερα 8 στους 10 γραφουν ανορθογραφα και εκφραζοναι ασυντακτα, αυριο τα νεα ελληνικα θα ειναι η επομενη 'νεκρη γλωσσα'.