ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Μου είναι αντιπαθέστατοι όλοι οι λαϊκιστές υπερ-"επαναστάτες", από τον πιο απλό "αγανακτισμένο" πολίτη που γκαρίζει και ονειΡεύεται κρεμάλες, μέχρι τους πιο ιδεολογικοποιημένους. Έχουν αποδυναμώσει τις έννοιες "φασίστας" και "ναζί", τα χώνουν όλα σ' ένα τσουβάλι, η σκέψη τους είναι υπεραπλουστευτική και καταλήγει στο αιώνιο "άσπρο-μαύρο". Βλέπω κάτι σελίδες αντιεξουσιαστών, όπως το jungle report, να κάνουν λόγο για "ναζιστικό" κράτος και "στρατόπεδα συγκέντρωσης". Οκ μπετόβλακες. Τι θα έλεγε ένας Εβραίος του 40 στη Γερμανία για την ταύτιση (όχι μεταφορικά, διά της υπερβολής να υπερτονιστεί ο κίνδυνος) της σημερινής Ελλάδας με τη ναζιστική Γερμανία; Τι θα έλεγε ένας τρόφιμος ενός αληθινού στρατοπέδου συγκέντρωσης, για την ταύτιση των κέντρων κράτησης, με ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης; Υπάρχουν δύο ειδών κατηγορίες ανθρώπων στην Ελλάδα που έχουν πέραση. Οι εθνόπληκτοι μπατριώτες, που μπουρδολογούν με σενάρια συνωμοσίας και προφητείες, και οι υπερ-"επαναστάτες", που φτιάχνονται με οργουελικά σενάρια, κάνοντας πιπίλα έννοιες όπως "ολοκληρωτισμός", "φασισμός", "ναζισμός", αποδυναμώνοντας αυτές τις έννοιες, και καθιστώντας τες άχρηστες, κι όταν χρειάζεται να τις χρησιμοποιήσεις, ηχούν πλέον "ξύλινα", προκαλώντας τάση προς εμετό. Ο νηφάλιος λόγος, που δεν περιέχει "πούτσα-μπάλα και καράτε", δεν συγκινεί τους υπερ-"επαναστάτες" μας. Και ναι, είναι ζωτικής σημασίας ο λόγος που αρνείται το υπάρχουν, δηλαδή ο επαναστατικός λόγος. Άρνηση της βαρβαρότητας. Αλλά το έχουν ξεφτιλίσει το θέμα οι υπερ-"επαναστάτες" με τις γελοιότητές τους και την διανοητική επιπολαιότητά τους. Έχουμε χούντα (με όλη την αυστηρότητα του όρου), ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης κτλ. Έλεος. Δηλαδή ο επαναστατικός λόγος στην Ελλάδα, είναι επιπέδου 16χρονου! Και οι καλλιτέχνες της "κουλτούρας", πηγαίνουν με το ρεύμα και λαϊκίζουν. Κι αν κάποιος έχει αξιοπρέπεια, και δεν πάει με το κοπάδι, μέχρι και φασίστα θα τον πουν. Κι όχι, φίλε "προοδευτικέ" που ετοιμάζεσαι να με κράξεις. Δεν είμαι υπέρ ούτε της κυβέρνησης, ούτε των αληθινών ναζιστών, κι ούτε και αδιάφορος. Θέλω την αντίδραση. Το θέμα μου είναι, πρώτον, σε θεωρητικό επίπεδο, η επιπολαιότητα και η ανωριμότητα των "επαναστατών", κι έπειτα ο λαϊκισμός όλων των "αγανακτισμένων".
Σχολιάζει ο/η