Τόσα αντιφατικά στοιχεία, αλόγιστα, παράλογα. Σε υπερπλήρη αντίθεση με την πραγματικότητα. (Σε μία σειρά που ήθελε να παρουσιάζεται αληθοφανής και όχι υπερβολική). Πολλά τα βλακώδη τα οποία ήταν ορατά δια γυμνού οφθαλμού ή αντιληπτά δια κενής κρίσης . Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί άρεσε τόσο πολύ αυτή η γελοία σειρά-επιτομή της υποτίμησης του γυναικείου φύλου. Και όχι μόνο. Όλες οι μαλακισμένες συμπεριφορές των ανθρώπων μαζεμένες σε ένα οπτικοποιημένο ρεσιτάλ καφρίλας, δήθεν και καλά πως αυτή είναι η γυναικεία χειραφέτηση... (Και τα έχετε κάνει εντελώς σκατά αγαπημένες μου). Δεν μπορώ να διανοηθώ αυτό που πολλές γυναίκες λένε, ότι ταυτίζονταν με αυτούς του γυναικείους χαρακτήρες-καρικατούρες της σειράς. Και εντάξει, δικαιολογημένο να το λένε κάποια κατιναριά του κερατά, αμόρφωτες, αστοιχείωτες μπουρναζογκόμενες και διάφοροι κλαρινογαμπροί, αλλά να πάρει η οργή να πάρει το παρακολουθούσαν και άνθρωποι που είχαν ένα κάποιο επίπεδο και γοητευόντουσαν εξ ίσου. Ή νομίζουν ότι έχουν επίπεδο; Ή εμείς νομίζαμε ότι είχανε;Ναι, αυτή η σειρά διέλυσε φιλίες, κατέστρεψε σχέσεις. Ίσως και να ήταν κάτι θετικό αυτό, όταν με λύπη κάποιοι και κάποιες βιώνανε την πλήρη απομυθοποίηση του "ψαγμένου" και "ισορροπημένου" συντρόφου τους που καθήμενος μπροστά στη τι-βι εκστασιαζόταν με το "Σεξ εντ δε σίτι"... Που σε συζητήσεις ανάμεσα στις παρέες έχοντας άποψη και προβληματισμούς για τα πολλά και διάφορα, όπως για τα παιδιά του Νίγηρα, την κλειτοριδεκτομή, την ανεργία, την υπερανάλυση του Μιχαήλ Μπακούνιν, θεατρικά και μουσικά δρώμενα, την έκθεση βιβλίου, ξαφνικά η κουβέντα άλλαζε και με πολλαπλάσιο πάθος μιλούσε για τις γόβες της Carrie, τα γαμήσια της Samantha, τον μικροτσουτσουνισμό του συζύγου της Charlotte και αν τελικά η Miranda πηδάει με strap-on τον φίλο της Steve και όχι εκείνος εκείνη...Βρέθηκε μία σχεδιάστρια και έκανε την κάτοψη του διαμερίσματος μίας εκ των ηρωίδων της σειράς (νομίζω πως έχει σχεδιάσει και των υπολοίπων), το άρθρο περιγράφει τόσο έξυπνα και τεκμηριωμένα όλες αυτές τις αντιφάσεις (που τόσο σας γοήτευαν...). Ας βρεθεί και κάποιος ειδικός, δεν ξέρω, ψυχολόγος θα είναι; Ψυχίατρος; Κοινωνιολόγος; Κάτι τέτοιο εν πάσει περιπτώσει που θα πραγματοποιήσει και θα απομυθοποιήσει με αντίστοιχα λογικά επιχειρήματα όλους αυτούς του χαρακτήρες-καρικατούρες με τις γελοίες συμπεριφορές θέτοντας κάποια πράγματα στη πραγματική τους βάση και διάσταση.Εντάξει, λογικό είναι πως μία τηλεοπτική σειρά για να αρέσει, πολλές φορές πρέπει ή και επιβάλλεται να έχει τις υπερβολές τις. Εδώ όμως ξεφύγαμε εντελώς. Όχι μόνο με το σενάριο αλλά κυρίως με τους περισσότερους θεατές - ταυτιζόμενους με τις αληθοφανείς υπερβολές. (Με τίποτα όμως πραγματικότητα). Αν λοιπόν παρουσιαστεί κάποια στιγμή κάποιος ειδικός και αναλύσει την σειρά (ας πούμε με αντίστοιχο τίτλο: "Τα μεγαλύτερα φανταστικά στοιχεία των χαρακτήρων του Sex and the City"), το ανησυχητικότερο απ' όλα θα είναι τα συμπεράσματα αυτής της ταύτισης των τηλεθεατών και ποιοί είναι κατά βάθος εκείνοι που ταυτίστηκαν με τους ήρωες και τις σεναριακές καταστάσεις σαν τα παιδάκια που εκστασιασμένα και ταυτισμένα με τον σούπερμαν φορούσαν το τραπεζομάντιλο για κάπα. Μάλιστα μερικά κάποια στιγμή πηδούσαν και από το μπαλκόνι... Υπερβολικό; Εντάξει, πείτε το και έτσι. Δεν θα ξεχάσω ποτέ μία σοβαρή συζήτηση που είχαν δύο γυναίκες (γύρω στα 30-35) σε ένα cafe γύρω από την ερωτική σχέση της μίας όταν η άλλη της λέει: «Μη το σκέπτεσαι καθόλου, κάντο όπως η Carrie και θα τρέχει από πίσω σου!»...Και εσύ καλή μας Λένα Φουτσίτζη, τόσο ωραίο άρθρο, προσωπικά με εξέπληξε ευχάριστα, αυτό το «Μολαταύτα, η σειρά ήταν αξιολάτρευτη» στο τέλος, τι το ήθελες;;;
