#2 Νομίζω ότι παραέχουμε δαιμονοποιήσει το θέμα με την ξεχωριστή χιονονιφάδα το οποίο από ότι έχω καταλάβει δεν αποτελεί επίσημη ψυχολογική διαταραχή αλλά σημειολογική κοινωνιολογική αναφορά που προσπαθεί να χαρακτηρίσει μία γενιά. Μην το παρακάνουμε, το πρόβλημα δεν είναι αν νιώθουμε ξεχωριστοί, είναι πολύ δύσκολο να μην το κάνουμε αυτό από τη στιγμή που τα βλέπουμε όλα μέσα από ένα πρίσμα, το δικό μας. Το πρόβλημα ξεκινά όταν νιώθουμε τόσο δικαιούμαστε ένα σωρό προνόμια μόνο και μόνο γιατί νιώθουμε ξεχωριστοί και τα απαιτούμε από τους γύρω μας, γενικά όταν κάνουμε τη ζωή των υπολοίπων δύσκολη ενώ μπορεί να βάζουμε και τροχοπέδη στην ανάπτυξή μας γιατί νομίζουμε ότι δε χρειάζεται να προσπαθήσουμε. Άρα, αυτό που πρέπει να εξετάσουμε δεν είναι αν απλά νιώθουμε ξεχωριστοί αλλά πως μας εμποδίζει να προχωρήσουμε στη ζωή μας.Μην ανησυχείς, είσαι απλά 25 και περνάς την κρίση της ενηλικίωσης, επίσης εξελίσσεσαι ως άνθρωπος και πάντα θα εξελίσσεσαι και καλό είναι αυτό από το να μένεις στάσιμος. Θα ήθελα να σου πω ότι ακόμα και μεγαλώνοντας μπορεί να περνάς τέτοιες κρίσεις και είτε με ψυχολόγο είτε χωρίς η διαδικασία της εσωτερικής αναζήτησης θα σε προχωρήσει μπροστά.
