Ο Έλληνας δεν είχε ΠΟΤΕ ταξική συνείδηση. Πάντα το εθνικό ήταν πάνω απ' όλα (από σύστασης κράτους το 1830) και από κει και πέρα απλά έδωσε τη θέση του στο ατομικό.Σε αυτό ρόλο έπαιξε και η ανάπτυξη της παραγωγής της Ελλάδας (αγροτική, υπηρεσίες)..Αν δεις σε άλλες χώρες (π.χ. Αγγλία, Γερμανία, ΗΠΑ) με βαριά βιομηχανία, ο εργαζόμενος μπορεί να κοιμάται και εκεί τον ύπνο του δικαίου, αλλά η "ταξική" αλληλεγγύη είναι πολύ πιο έντονη. Στην Αγγλία που έχω συναναστραφεί με πολλούς λόγω δουλειάς, ο εργάτης ξέρει ότι είναι εργάτης, και ξέρει πως το αφεντικό του είναι αφεντικό του..Αυτό το καραγκιοζιλίκι της Ελλάδας, που ο κυρ-μπάμπης ο σφραγιδοκράτορας της Εφορίας νομίζει ότι είναι Υπουργός Οικονομικών του Πλανήτη, δεν το βρίσκεις εύκολα σε άλλες χώρες.ΥΓ: Γι αυτό βέβαια μεγάλο μερίδιο έχει και το ΠΑΣΟΚ, αλλά αλλη ιστορία αυτό...