Γνωρίζω κοπέλα μουσουλμάνα με μεταπτυχιακό στην εξέλιξη η οποία ζει μόνη της και είναι πολύ μαχητική για τα δικαιώματα των γυναικών στη χώρα προέλευσής της. Φορά μαντήλα και είναι υπερήφανη γι' αυτό. Από τους καλύτερους της φίλους είναι ένας από τους "πιο γκέι" γκέι ανθρώπους που γνωρίζω, επίσης μουσουλμάνος που προσεύχεται πέντε φορές τη μέρα.Ομολογώ ότι η γνωριμία μου με αυτούς τους ανθρώπους με έκανε να δω διαφορετικά το θέμα. Αυτό που κάνουν οι δύο άνθρωποι που προανέφερα, το κάνουν συνειδητά και σίγουρα δε μπορώ να σκεφτώ ότι έχουν έλλειμμα παιδείας ούτε ότι καταπιέζονται από κάποιον. Σίγουρα υπάρχει πολλή καταπίεση στον μουσουλμανικό κόσμο για το θέμα της μαντίλας και όχι μόνο, αλλά το να συνδέουμε αυτομάτως αυτά τα δύο πράγματα είναι το λιγότερο αφελές. Όπως και να έχει, ως κοινωνία έχουμε προχωρήσει πολύ ώστε να μη κατακρίνουμε κάποιον μόνο από τα ρούχα που φοράει.Η εμπειρία αποδεικνύει ότι ο τρόπος ζωής είναι μάλλον χαλαρά συνδεδεμένος με τη θρησκεία ενός ατόμου. Είναι σχεδόν τρομακτικό να βλέπεις ότι άνθρωποι που έχεις διδαχθεί να περιμένεις ότι είναι βιαστές ανηλίκων, καταπιεστές και αιμοδιψείς μάλλον δε διαφέρουν και τόσο από εμάς.Πολλοί από εμάς ζούμε με έναν εν πολλοίς αθεϊστικό περίγυρο. Συνεπώς είναι εύκολο να πέσουμε στην παγίδα της πλαστής φώτισης που μας προσφέρει η άγνοια μας για το τι ακριβώς είναι η θρησκεία και πως λειτουργεί. Η μανία για "απελευθέρωση" ανθρώπων που νιώθουν ήδη άνετα με αυτό που είναι, μπορεί να μας οδηγήσει σε έναν άλλου είδους ρατσισμό. Ας ελπίσουμε ότι τα πρόσφατα γεγονότα δε θα καταφέρουν να μας ριζοσπαστικοποιήσουν τόσο εύκολα.