#7 Η αδελφή μου είναι 14 χρόνια παντρεμένη με τον άνδρα της ο οποίος έχει Ασπεργκερ. Το συγκεκριμένο σύνδρομο εμφανίζεται με διαφορετική μορφή στον καθένα δηλαδή είναι ένα τεράστιο φάσμα στο οποίο κινούνται όσοι είναι μέσα αλλά υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ τους. Το πιο δυνατό τους σημείο είναι η εμπιστοσύνη. Δηλαδή επειδή λένε πάντα την αλήθεια - δεν μπορεί να λειτουργήσει ο εγκέφαλος τους μέσα στο ψέμα κ την απάτη - ξέρεις πάντα που βρίσκεσαι μαζί τους. Για τον παραπάνω λόγο επίσης είναι πολύ πιστοί. Στο άλλο άκρο το μεγαλύτερο τους ελάττωμα είναι η ελειψη ενσυναισθησης : αδυνατούν να βάλουν τον εαυτό τους στη θέση των άλλων με ο,τι αυτό συνεπάγεται. Η αδελφή μου ένιωσε πολύ καλύτερα με τη διάγνωση γιατί τα πρώτα 7 χρόνια έπαιρνε πολύ προσωπικά τα όσα έκανε ο άντρας της κ προσπαθούσε μόνιμα να καταλάβει που φταίει η ίδια. Όταν πήγαν μαζί σε σύμβουλο γάμου κ έγινε η διάγνωση άρχισε να καταλαβαίνει πως όλα αυτά δεν είχαν καμμια σχέση με εκείνη αλλά με το σύνδρομο κ μέσα από ενημέρωση κ καθοδήγηση πάνε μια χαρά από τότε. Σε μια συζήτηση που είχαμε μου είπε πως όλες οι προηγούμενες σχέσεις της είχαν τα θέματα τους. Σε αυτή ξέρει πιο ακριβώς είναι το θέμα κ πως να το αντιμετωπισει. Και σε συνδυασμό με την απόλυτη αφωσιωση που έχουν οι πάσχοντες από ασπεργκερ κατά κανόνα στους συντρόφους τους αισθάνεται πολύ γεμάτη κ ευτυχισμένη στη σχέση τους. Μόνο ένα σημείο θέλει μεγάλη προσοχή. Οι άνθρωποι με σύνδρομο ασπεργκερ γίνονται συνήθως πολύ κακοί γονείς. Γιατί οι ενήλικες μπορούν να κατανοήσουν τα ελλείμματα τους αλλά τα παιδιά δεν θα μπορούν. Κ συνήθως εκεί αποτυγχάνουν οι γάμοι ανάμεσα σε νεύροτυπικούς κ σε ασπεργκερ. Η αδελφή μου δεν ήθελε πότε παιδιά οπότε δεν το λαμβάνει υπόψη της. Εγώ από τη πλευρά μου όταν θέλω να μάθω την αλήθεια κ μόνο την αλήθεια για κατι μιλάω πάντα με τον άντρα της αδελφής μου γιατί πιο γνήσιο άνθρωπο δεν έχω γνωρίσει ποτέ. Κ με τόση μουφα μου κυκλοφορεί έξω καταλαβαίνω πια γιατί η αδελφή μου τον αγαπά 14 χρόνια τώρα παρόλο που είναι κ θα είναι πάντα ένας άντρας με σύνδρομο ασπεργκερ.