Είδα την ταινία μόλις πριν μια εβδομάδα, αφού είχα ακούσει και διαβάσει πολλά. Μου πήρε μέρες να ξεκαθαρίσω κάπως το τι μου προκάλεσε τελικά. Ο ρεαλισμός της ταινίας είναι απίστευτος! Σε ένα κόσμο που το θέαμα "πρέπει" να είναι όλο και πιο απαιτητικά πρωτόγνωρο και εντυπωσιακό, η κάμερα του Haneke -σταθερά μπροστά στους δύο ηλικιωμένους, βαθιά αποκομμένους από την επαφή με τον έξω κόσμο- κάνει την ταινία επαναστατική. Αλλά... έμεινα με μια αμφιβολία... Για όσους την είδαν -θα με και ενδιέφερε η γνώμη του κ. Μακρή τον οποίο εκτιμώ- ο τίτλος τελικά δεν παίζει ένα παιχνίδι αντιφατικό; Εγώ είδα πολύ ειρωνία στον τίτλο της ταινίας, αλλά όσα κείμενα διάβασα δεν το βλέπουν έτσι...Υ.Γ: Εξαιρετικό το σχόλιο της Domenica, με έκανε να σκεφτώ ακόμα περισσότερα...