Διαφωνώ μαζί σας σε δύο σημεία. Πρώτον, έχω την αίσθηση ότι το τμήμα των εκλογέων στο οποίο αναφέρεστε είναι πολύ μικρό για να μας απασχολήσει, γι' αυτό και οι δυτικότροπες, υπερ-ευρωπαϊκές πολιτικές προτάσεις (βλ. Τζήμερος, Ποτάμι) καταγράφουν ένα πολύ μικρό ποσοστό. Όσο για το αν ένα μέρος των εκάστοτε ποσοστών των μεγάλων κομμάτων ("εκσυγχρονιστής" Σημίτης, "κεντρώος" Καραμανλής ο νεότερος ή "Δανία του Νότου"-Παπανδρέου ο έσχατος) απαρτίζεται και από εκλογείς του ιδίου είδους, είναι άδηλο αν αυτό συμβαίνει και σε ποια έκταση. Εξ άλλου, δεν έχει καμία σημασία αν δηλώνουν φιλοευρωπαίοι, πεφωτισμένοι αστοί ή οτιδήποτε άλλο, γιατί στην πραγματικότητα όποια και να ήταν η ρητορική των κομμάτων οι συγκεκριμένοι θα ήταν στην ουσία απλά πασόκοι ή νεοδημοκράτες που φαντασιώνονται σαν τον Καραγκιόζη με τον τρόπο που περιγράφετε.Για τον ίδιο λόγο, εξ άλλου, δεν έχει σημασία αν οι συμπολίτες μας για τους οποίους μιλάτε υποστηρίζουν τον Κυριάκο με λάθος αφετηρία, με φτωχές προσλαμβάνουσες ή για τους λάθος λόγους. Όλοι οι χρησιμοι πολιτικοί που πέρασαν από αυτή τη χώρα για τους λάθος λόγους εξελέγησαν αλλά πριν τους κατεβάσουν (ή τους δολοφονήσουν) είχαν προλάβει να είναι χρήσιμοι. Το ζήτημα άρα είναι αν ο Κυριάκος (μπορεί να) είναι χρήσιμος (Προσωπική μου άποψη: και τον διάβολο θα ψήφιζα για να φύγει ο Τσίπρας).Αν σας θυμίζει κάτι η προσέγγιση, είναι το γνωστό τσιτάτο ότι και τα σταματημένα ρολόγια για ένα λεπτό το εικοσιτετράωρο δείχνουν τη σωστή ώρα.