"Αποτελεί μια παγκόσμια αρχή, ότι σε περιόδους κρίσης, οι θέσεις εργασίας και οι επιχειρηματικές συνεργασίες διακινούνται κυρίως μεταξύ προσωπικών επαφών, παρά μέσα από αγγελίες. Αυτό όχι μόνο δεν είναι παρεξηγήσιμο, αλλά και φυσικό: η επιχείρηση που ενδιαφέρεται να προσλάβει ένα στέλεχος, προτιμά να αντλήσει πληροφορίες από κάποια δίκτυο γνωστών, παρά να βάλει αγγελία και να λάβει 500 αιτήσεις για μια θέση. Το δίκτυο γνωριμιών επιτρέπει να μειώσει αισθητά την λίστα υποψηφίων και να λάβει συστάσεις, ώστε να μειώσει την πιθανότητα να προσλάβει κάποια/κάποιον, που έχει λαμπρό βιογραφικό, αλλά και κάποιες αδυναμίες που αργότερα θα αναδείξουν τριβές." - Δε θα μπορουσα να διαφωνησω περισσοτερο: το ΜΟΝΟ που θα επρεπε να μετραει ΠΡΙΝ την πορσληψη, ειναι το βιογραφικο - σε μια πρωτη δοκιμαστικη περιοδο, φυσικα και θα μετρησει ο χαρακτηρας, η ικανοτητα συνεργασιας, η αποδοτικοτητα, η "χημεια" κλπ κλπ. Αλλα ως πρωτο κριτηριο, θε επρεπε να μετρανε μονο τα τυπικα προσοντα.. αλλιως, αντικαθιστουμε το στριμωξιδι εξω απο πολιτκα γραφεια με PR με τον "μαματο" συμμαθητη με τα πολλα κονε, τον φιλο του μπαμπα που ειναι στα μεσα και στα εξω κ.ο.κ. Δηλ. αλλαξε ο μανωλιος..
