Μπράβο κύριε Δήμου που για χιλιοστή φορά προτιμάτε να ετεροπροσδιοριστείτε απέναντι σε οτιδήποτε, αντί του να πείτε κάτι επί της ουσίας, για όποιο κι αν είναι το θέμα. 100 χρόνια μετά, τα κείμενά σας θα τα θυμούνται ως ένα αδιάκοπο προβοκάρισμα, ένα εφηβικό-σόκεν "άδειασμα" στους πάντες και στα πάντα, ένα ανελέητο κυνήγι για την καταστροφή ενός μύθου. Ένα μύθο που, πάνω στην τούρλα του σαββάτου και της κρίσης κι ενώ χαμογελάω νοσταλγικά σκεφτόμενος "μου λείπουν τα πασοκικά 00ς, τότε που δεν είχαμε άλλη δουλειά και κυνηγούσαμε φαντάσματα 2000 χρόνων", στην τελική έχετε όσο μεγάλη ανάγκη.Επί της κυρίας Ρεπούση, πολύ βιαστήκατε κύριε Δήμου αλλά μάλλον δε σας ενδιαφέρει, γιατί αυτό που θέλατε να πείτε το πατε. Να σας θυμίσω ότι η εν λόγω κυρία, για χάρη κάποιας ιστορικής σχολής που ανάθεμα αν θα καταλάβω ποτέ, στο περίφημο βιβλίο της 6ης δημοτικού, ανέφερε ως συνέπειες του 2ου παγκοσμίου πολέμου ΜΟΝΟ το βομβαρδισμό του Βερολίνου, της Χιροσίμας και τον "ε κ τ ο π ι σ μ ό" των Εβραίων. Δεν ξέρω, μπορεί να σας γοητεύει και αυτό το σπάσιμο του μύθου, που λέει "οι Γερμανοί φάγανε 60 εκατομμύρια ψυχές στο 2ο παγκόσμιο πόλεμο". Εγώ αυτό που εκλαμβάνω είναι ότι αγαπάτε τα προβοκαρίσματα, που καλά κάνετε και ελεύθερος είστε στην τελική.
