Παρατηρώ πως λέμε τα ίδια και τα ίδια ξανά και ξανά, κυρίως επειδή διατυπώνονται -συνεχώς- οι ίδιες ερωτήσεις και...συνεχώς επανεξετάζουμε το όοοοοολο θέμα από βάση μηδενική, κάθε -μα- κάθε φορά, όμως!... ας πούμε μαζί με τους γάμους, θα συζητάμε ταυτόχρονα κι αν είναι η ομοφυλοφιλία φυσική, τι γινόταν (ή δεν γινόταν) στην αρχαία Ελλάδα, αν οι ομοφυλόφιλοι έχουν κατακυριεύσει τη show biz, αν οι πεταλούδες στο Βόρνεο είναι πιο σημαντικές (και γιατί) αν, αν, αν ... μα ΔΕΝ γίνεται έτσι δουλειά, γίνεται;Είναι ένα θέμα κάτι μεταξύ λερναίας ύδρας και Σισύφου. «Τρέχουμε» όλες και όλοι, προσπαθούμε να εξηγήσουμε, μέχρι τελικής πτώσεως και εξάντλησης σιέλου ... και μετά από 1 λεπτό (ή στο επόμενο σχετικό θέμα) ΤΣΟΥΠ! έρχεται άλλο άτομο, διαγράφει ... ή μάλλον αγνοεί όλα τα προηγούμενα, ρωτά τα ίδια και ξανά το γαϊτανάκι απ' την αρχή.Νομίζω πως κάτι κάνουμε λάθος.
