[Οι αναβολές καταστρέφουν](http://bit.ly/ZApgvh)> Η Λεττονία προτίμησε να επιβάλει το μεγάλο μέρος των διορθώσεων στην αρχή του προγράμματος και στη σωστή πλευρά του ισοζυγίου. Πράγματι, ο πρωθυπουργός, 38 ετών το 2009, μείωσε το κρατικό έλλειμμα κατά 15 μονάδες του ΑΕΠ τον πρώτο χρόνο. Χρειάστηκαν τεράστιες περικοπές, πάνω από 40%, των κρατικών δαπανών, όπως η μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων κατά 30%. Η ύφεση που ακολούθησε υπήρξε απελπιστική, αφού το ΑΕΠ του 2009 ήταν χαμηλότερο κατά 18% στη Λεττονία. Ομως, το 2010 η πτώση ήταν ελάχιστη στη χώρα αυτή.> Στη σελίδα 74 της τελευταίας του έκθεσης για την Ελλάδα ο επικεφαλής της τρόικας, Πόουλ Τόμσεν, περιγράφει τη διαφορά με τη βοήθεια έξι διαγραμμάτων. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή για να κατανοήσει κανείς γιατί οι συνεχείς καθυστερήσεις, αλλά και ο αργός ρυθμός που επελέγη από την Ελλάδα παρατείνουν και εμβαθύνουν τον πόνο που προκαλεί κάθε φορά η θεραπεία της λιτότητας. Αντιθέτως, η Λεττονία και οι άλλοι της Βαλτικής στα δύο χρόνια που ακολούθησαν επέστρεψαν στις αγορές χρήματος, το εισόδημα βελτιώθηκε και η ανεργία άρχισε να περιορίζεται.