Τρομερή φράση: ''Τους προσφέρουμε αρχές, οι οποίες τους βοηθούν να μην κάμπτονται όταν η πραγματικότητα συγκρούεται με τις απόψεις τους''! Εμ, μ'αυτά και μ'εκείνα γέμισαν οι εταιρείες με τσογλάνια που ''έχουν φάει τη ζωή με το κουτάλι'' στα 28 τους... Το άρθρο λέει κάποιες πικρές αλήθειες, αλλά το βρίσκω να γέρνει προς την πλευρά της ισοπέδωσης. Δηλαδή δεν πρέπει να κάνουν μεταπτυχιακά οι φοιτητές; Ξοδεύουν κάποιες χιλιάδες λίρες (ή δολλάρια) και δεν μαθαίνουν τίποτα; Και τα μη επώνυμα Πανεπιστήμια προσφέρουν MBA τα οποία είναι μούφες; (Δεν το λέω εγώ, γίνεται λόγος για αρπαχτές και απάτη στο κείμενο). Η γενικευμένη απαξίωση οδηγεί σε επικίνδυνες ατραπούς, δηλ. να πούμε ότι μόνο τα προγράμματα του Harvard, ή του LSE, ή του ΜΙΤ αξίζουν, άρα πτυχίο κι όχι λαδόκολλα θα παίρνουν μόνο αυτοί που θα μπορούν να τα πληρώνουν. Σε αυτή τη βάση, επίσης, στηρίζεται μία τεράστια απάτη στην Αμερική, με τα περίφημα degree-mills, τα Πανεπιστήμια μούφες, αλλά δεν είναι του παρόντος αυτή η συζήτηση. Υπάρχουν βέβαια και οι υποτροφίες, αλλά εδώ αρχίζει μία ατέλειωτη κουβέντα για το τι θα σου καλύπτουν, πόσο τοις εκατό κλπ, κλπ. Περισσότερη τεκμηρίωση θα θέλαμε λοιπόν κι όχι ισοπεδωτικές γενικολογίες.