"Αυτή η αντιφασιονίστικη ωμότητα, που ερχόταν σε τέλεια αντισυστημική αντίθεση με το υπερφίαλο καλοσιδερωμένο σύμπαν των top models και του photoshop, ήταν η μολότοφ στα χέρια όσων ήθελαν να δηλώσουν «ναι, είμαστε εδώ, αλλά είμαστε διαφορετικοί»."και μετά "[ο] Juergen Teller, ο οποίος ήρθε στην Αθήνα για να φωτογραφίσει τον νέο κατάλογο των αμερικανικών high-end καταστημάτων Barneys."Βρε παιδιά λίγη συνέπεια στα γραφόμενά σας δε βλάπτει. Σιγά τις ... "μολότοφ".Θαυμάζω τη δουλειά του Teller, αλλά δε μπορείς να λες "αντι-φασιονίστικο" αυτόν που απλά προβάλλει ένα πιο "ανεπιτήδευτο" (ο θεός να το κάνει) στυλ, θαρρείς κι αν το παπούτσι λασπωθεί δεν εξακολουθεί να αποτελεί εμπόρευμα προς διαφήμιση. Ο καπιταλισμός ξέρει πολύ καλά να ενσωματώνει ακόμη και τις τάσεις/αισθητικά ρεύματα που φαινομενικά έρχονται να τον αμφισβητήσουν, είναι δοσμένο αυτό και φαντάζομαι ότι και ο ίδιος ο φωτογράφος είναι συνειδητοποιημένος, όπως και οι ιθύνοντες του πολυκαταστήματος που διαφημίζει. Σε αντίθεση με το γράφοντα βέβαια, που με τα posts του προσπαθεί να μας πείσει ότι η πραγματικότητα που ο ίδιος βιώνει ως ρομαντικά "γοητευτική" είναι περισσότερο υπαρκτή από την - απλά παρακμιακή- δική μας.Αυτή η διαχρονική του τάση δε, παρατηρώ ότι καθιστά την κριτική του, έναντι των "ελιτίστικων, χιπστερικών αφορισμών και του περιχαρακωμένου σύμπαντος της mainstream φούσκας" μάλλον ανεπιτυχή.