Για Στοκχόλμη δεν γνωρίζω αλλά για Παρίσι, Λονδίνο και άλλες μεγαλουπόλεις καμιά σύγκριση με την καταστροφή που έχει υποφέρει η Αθήνα τα τελευταία χρόνια.Εκεί ακμάζει η κτηματομεσιτική αγορά στις καλά διατηρούμενες πανάκριβες γειτονιές του κέντρου τους από τις επενδύσεις των νεόπλουτων αλλοδαπών μεταξύ αυτών πολλών Ελλήνων και Κυπρίων. Η Αθήνα της βρωμιάς και της καταστροφής της απεγνωσμένης για την τύχη της νεολαίας, απαισιοδοξία ανακατεμένη με μπόλικη βαριεστιμάρα, μαθητοφοιτηταριό που κατεβαίνει από την Κηφισιά και τα περίχωρα της στο κέντρο για ολίγον excitement, χουλιγκανισμό και "αγώνες".Ναι ήμουν και εγώ εκεί θα λένε μετά από χρόνια με νοσταλγία, έσπαγα τις τζαμαρίες, ξήλωνα, βρώμιζα, έκαιγα, πετροβολούσα, έσπαγα τα φανάρια και ότι άλλο ένας όχλος μπορεί να καταστρέψει σε μια πόλη που ζει και μισεί.Καλύτερα η φυγή όμως από την καταστροφή και πού σκέψη για κάτι θετικό έστω εθελοντισμό για να γεμίσει ο χρόνος δημιουργικά. Αυτή η αρνητική αντιμετώπιση των προβλημάτων στην κοινωνία συνδυασμένη με την εγκαταλειμμένη από όλους ανθρώπινη μάζα που ήρθε πλημμυρίζοντας απρόσκλητη από τις χώρες της συμφοράς και πρέπει να μας θυμίζει ότι υπάρχει χειρότερη τύχη και τρόπος ζωής από αυτό της σημερινής Αθήνας και προαστίων