Θα συμφωνήσω μαζί σου στην ατυχή πορεία των ελληνικών στρατευμάτων στα ενδότερα, όπου χωρίς πρόνοια και επιμέλεια ηττήθηκαν (από τον Κεμάλ) και άρχισαν την άτακτη υποχώρηση με τα γνωστά αποτελέσματα.Το κίνημα των Νεότουρκων, όμως, στο οποίο ο Κεμάλ κατείχε ηγετικό ρόλο, συνέχισε με μεγαλύτερη ένταση αυτό που ξεκίνησε ο τελευταίος σουλτάνος Αβδούλ Χαμίτ, τις μέρες του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, και στις 19 Μαίου του 1919 αποβιβάστηκε στον Πόντο με το πρωτοπαλίκαρο του Τοπάλ Οσμάν για να "αποκαταστήσει την τάξη". Αν διαβάσεις λίγο σχετικά με την σχέση αυτών των δύο και τι προξένησαν σε έναν ελληνικό πληθησμό ο οποίος 5 αιώνες άντεξε την σουλτανική οθωμανική δυναστεία, τότε θα καταλάβεις. Σφράγισε την μοίρα τόσο των Ελλήνων, όσο και των Αρμενίων και των Ασσυρίων χριστιανών.